Opowiadania

Opowiadania

 

1.                Gimpel Głupek

2.                Przyjaciel Kafki

3.                Pan z Krakowa

4.                Żonobójca

5.                Przy świecach pamięci

6.                Lustro

7.                Rodzina małych szewców

8.                Radość

9.                Starzec

10.           Pożar

11.           Niewidzialni

12.           Goście w zimową noc

13.           Klucz

14.           Doktor Biber

15.           Opowieści zza pieca

16.           Kafeteria

17.           Nauczyciel

18.           Gołębie

19.           Kominiarczyk

20.           Zagadka

21.           Altełe

22.           Żart

23.           Strojnisia

24.           Szlojmełe

25.           Kolonia

26.           Bluźnierca

27.           Zakład

28.           Syn

29.           Los

30.           Moce

31.           Coś tam jest

32.           Na wozie

33.           Pustelnik

34.           Syn z Ameryki

35.           Taniec

36.           Czasopismo

37.           Kabalista z East Broadway

38.           Broda

39.           Ten trzeci

40.           Korona z piór

41.           Dziadek i wnuk

42.           Seans

43.           Rzeźnik

44.           Umarły skrzypek

45.           Wykład

46.           Kukkurykuu

47.           Plagiator

48.           Cejtł i Rejcł

49.           Magazyn

50.           Ognista Henne

51.           Getsel zwany małpą

52.           Janda

53.           Igła

54.           Jak dwa trupy harcowały

55.           Papuga

56.           Broszka

57.           Korespondent

58.           Hanka

59.           Późna miłość

60.           Błędy

61.           Wielbicielka

62.           Szabas w Portugalii

63.           Stęskniona jałówka

64.           Czarownica

65.           Sam Pałka i Dawid Wyszkower

66.           Wiejski nauczyciel

67.           Przyjęcie noworoczne

68.           Opowieść o dwóch siostrach

69.           Para

70.           Fatalista

71.           Dwa bazary

72.           Grabarz

73.           Mojszełe

74.           Trzy spotkania

75.           Przygoda

76.           Pasje

77.           Tajbełe i jej demon

78.           Duży i mały

79.           Krew

80.           Sam

81.           Estera Kreindł Druga

82.           Jaszid i Jeszida

83.           Nóż

84.           Post

85.           Ostatni demon

86.           Jentł, chłopiec z jesziwy

87.           Trzy opowieści

88.           Papież Zejdł

89.           Zaślubiny w Brownsville

90.           Na nikim nie polegam

91.           Kunegunda

92.           Krótki piątek

93.           Żyd z Babilonu

94.           Przyjaciel domu

95.           Pogrzeb na morzu

96.           Odludek

97.           Przebrany

98.           Oskarżyciel i oskarżony

99.           Pułapka

100.       Szmugler

101.       Judasz w bramie

102.       Gorzka prawda

103.       Impresario

104.       Logarytmy

105.       Biegnący do nikąd

106.       Upominki

107.       Brakujący wiersz

108.       Hotel

109.       Zaślepiony

110.       Szabas w gehennie

111.       Ostatnie spojrzenie

112.       Śmierć Matuzalema

113.       Rada

114.       Jeden dzień szczęścia

115.       Więzy

116.       Wywiad

117.       Rozwód

118.         Silna jak śmierć jest miłość

119.         Po co Hejszerik przyszedł na świat

120.       Wróg

121.       Spuścizna

122.       W drodze do przytułku

123.       Łoszykl

124.       Kieszeń

125.       Tajemnica

126.       Grosiki na Raj

127.       Konferencja

128.       Cuda

129.       Proces

130.       Telefon w Jom Kippur

131.       Obcy

132.       Błąd

133.       Zdumiony

134.       Zjawa

135.       Starszyzna Chełma i Klucz Genendł

136.       Opowieść o trzech życzeniach

137.       Gasnące płomyki

138.       Mazł i Szlimazł czyli mleko lwicy

139.       Dlaczego Noe wybrał gołąbkę

140.       Koza Złate

141.       Wigilia Chanuki w Warszawie

142.       Głupcy z Chełma i durny karp

143.       Miasto zepsucia

144.       Rabi Lejb i wiedźma Kunegunda

145.       Papuga o imieniu Drejdł

146.       Łemł i Cype

147.       Dzień, w którym się zgubiłem

148.       Menasze i Rachela

149.       O tym jak Szlemiel robił interesy

150.       Józef i koza

151.       Wieczór Chanukowy w moim domu

152.       Czyrczur i Pezyza

153.       Naftali gawędziarz i jego koń Sus

154.       Herszełe i Chanuka

155.       O tym jak Szlemiel wybrał się do Warszawy

156.       Niewolnik Eliasz

157.       Moc światła

158.       Dorastanie

159.       Lantuch

160.       Ucel i jego córka Bieda

161.       Dziedzic

162.       Ole i Trufa

163.       Dalfunka, czyli kraj, gdzie bogacze żyją wiecznie

164.       Topiel i Tekla

165.       Chanuka w przytułku

166.       Chytry Todi i skąpy Lejzor

167.       Straszna karczma

168.       O kocie, który myślał, że jest psem i psie, ktory uważał, że jest kotem

169.       Sen Menaszego

170.       Taszlich

171.       Czy dzieci są najlepszymi krytykami literackimi?

172.       Ofiara

173.       Dlaczego gęsi krzyczały

174.       Zerwane zaręczyny

175.       Ponure pytanie

176.       Praczka

177.       Bardzo ważna Din Tora

178.       Genealogia rodzinna

179.       Po weselu

180.       Do Warszawy

181.       Przysięga

182.       Upominek purimowy

183.       Samobójstwo

184.       Do kraju Izraela

185.       Dyspensa

186.       Sekret

187.       Testament

188.       Dzień uciech

189.       Sprzedawca

190.       Reb Chaim Gorszkower

191.       Reb Mojsze Ba-ba-ba

192.       Trejtł

193.       Zostaję poborcą

194.       Moja siostra

195.       Cud

196.       Reb Aszer, właściciel mleczarni

197.       Proces

198.       Wyprawa do dzikich krów

199.       Rozwód

200.       Wolf, handlarz węglem

201.       Ten mały

202.       Atłasowy płaszcz

203.       Chłopiec-filozof

204.       Wujek Mendel

205.       Moi koledzy w chederze

206.       Strzał w Sarajewie

207.       Rekrut

208.       Studio

209.       Głód

210.       Próżne nadzieje

211.       Książka

212.       Wiza

213.       Podróż

214.       Biłgoraj

215.       Rodzina

216.       Ciotka Jenteł

217.       Stary judaizm

218.       Zima w Biłgoraju

219.       Nowi przyjaciele

220.       Nowy powiew

 

OPOWIADANIA

 

1.Gimpel Głupek– tytuł jest treścią opowiadania, które można podsumować twierdzeniem, że wszystko na świecie jest płynne. Dla jednych to, co mówią jest głupie a inni to przeżywają, bo wydarzenia te dzieją się naprawdę. Cytat... Napisane jest, że lepiej być głupcem do końca dni swoich niż złoczyńcą choćby przez godzinę...(wstecz)

 

2.Przyjaciel Kafki, – Jaques Kohn gra z losem w szachy, los chce dać mu mata, lecz on umyka i nie daje się życiu.(wstecz)

 

3.Pan z Krakowa– mieszkańcy Frampola popadają w nędzę spowodowanej suszą. Z całkowitej ruiny ratuje ich szatan przebrany za wielkiego Pana. Zawładnął ich umysłami tak, że organizują bal, na którym ma „ znaleźć sobie żonę. Od ostatecznego upadku ratuje ich rabin Ozer, który modlitwą ratuje ich dusze. Od tej chwili mieszkańcy z odrazą patrzą na wszelkie bogactwo. Cytat,, Kiedy pasterz jest ślepy, jego trzoda schodzi na manowce”(wstecz)

 

4.Żonobójca– tak został nazwany Pełte, który był cztery razy żonaty i za każdym razem przeżył swą żonę. Ostatnia z nich umiera podczas sprawy rozwodowej.(wstecz)

 

5.Przy świecach pamięci– bezdomni Żydzi opowiadają swe losy. Jeden z nich zostaje żebrakiem a był grabarzem. Od chwili epidemii cholery w swoim miasteczku porzucił swoje zajęcie, gdy ujrzał dziewczynę, która uznana za zmarłą ożywa. Podejrzewa, że pogrzebał w ten sam sposób wiele żyjących osób uznając je za zmarłe.(wstecz)

 

6.Lustro– piękna i młoda mężatka ulega z nudy namowom diabła i ucieka wraz z nim do piekła by tam zaspokoić swe żądze.(wstecz)

 

7.Rodzina małych szewców– dzieje rodziny zajmującej się szewstwem od praprzodków do emigracji jej członków do Stanów Zjednoczonych. Opowiadanie kończy się sceną, w której senior rodu mimo luksusów, jakie zażywa na starość będąc u swoich dzieci czuje się najlepiej w warsztacie szewskim. Tutaj młodnieje, staje się potrzebny. Wraz z nim do pracy zasiadają jego synowie śpiewając przy pracy jak za dawnych lat.(wstecz)

 

8.Radość- Bardzo dobre opowiadanie. Kilka cytatów ,,Nawet kłamstwo musi mieć trochę prawdy w sobie”, „ Jeśli nie należy opuszczać człowieka, kiedy jego ciało choruje,... to tym bardziej nie można zostawić go w samotności, gdy jego dusza jest chora”, „ Biedni ludzie naprawdę istnieją. Jest to jedyna rzecz, której możemy być pewni”, Przeszłość już nie istnieje, a przyszłość jeszcze nie nadeszła. Z tego wniosek, że nie istnieje poza danym momentem. A jeśli tak, to nie mamy w ogóle, czym się martwić” „... człowiek modli się o życie, życie oznacza wolny wybór, wolność zaś jest tajemnicą. Jeśliby człowiek znał prawdę, jak mogłaby istnieć wolność? Gdyby piekło i niebo znajdowało się w środku placu targowego, każdy byłby wtedy świętym”.(wstecz)

 

9.Starzec– losy Reb Mosze Bera, który nie tylko przeżył żonę, córki i synów, żył 100 lat ale się jeszcze na starość ożenił i miał syna.(wstecz)

 

10.Pożar– Lejbusz, który od dzieciństwa był uważany za coś gorszego ratuje z pożaru swego brata i jego rodzinę. Mimo tego zostaje uznany winnym pożaru, gdyż nie potrafił wytłumaczyć jak znalazł się na jego miejscu. Wyznaje te fakty na łożu śmierci i dodaje, że rzeczywiście chciał spalić brata lecz pożar trwał gdy był w pobliżu zabudowań brata.(wstecz)

 

11.Niewidzialni–po śmierci służącej reb Natan Józefower zakochuje się w młodej dziewczynie jej następczyni. Rozwodzi się ze swą bezdzietną żoną i poślubia swą ukochaną. Szybko okazuje się, że służąca czyhała na jego majątek. Okrada go i zostawia. Natan wraca do żony, która w międzyczasie poślubiła innego człowieka. Przyjmuje jednak swego dawnego męża i ukrywa go w starym spichrzu znajdującym się na terenie gospodarstwa. Idylla ta kończy się z chwilą jej śmierci.(wstecz)

 

12.Goście w zimową noc– dzieje rodziny narratora opowiadania. Losy jego ciotki Ite Fruma, która oddała swój dom młodemu małżeństwu nie mającemu gdzie mieszkać po ślubie. Ita natomiast postanowiła wprowadzić się do swej rodziny w Warszawie.(wstecz)

 

 13.Klucz– stara kobieta po śmierci męża żyje w swoim zamkniętym świecie. Widzi wszystko i wszystkich w czarnych kolorach. Przebudzeniem jest zdarzenie z kluczem, który łamie się jej w zamku gdy chce otworzyć drzwi. Jest jednak za późno na zmianę stosunku do świata, gdyż umiera.(wstecz)

 

14.Doktor Biber– tytułowy bohater za namową przyjaciela żeni się aby polepszyć swój los. Jego wybranką zostaje bogata kobieta. Niestety jest nieszczęśliwy w małżeństwie, brak mu kawalerskiej wolności i w zemście przegrywa pieniądze żony. Znowu staje się biednym doktorem.(wstecz)

 

15.Opowieści zza pieca– o cudownych rabinach i złych mocach, które istnieją na świecie.(wstecz)

 

16.Kafeteria– losy stałych klientach lokalu miedzy innymi Esterze, która była duchem cienia z przeszłości. Cytat „Sama nadzieja jest dowodem, że nie ma śmierci”(wstecz)

 

17.Nauczyciel– cytat „ Natura nie zna litości” autor spotyka w Izraelu Frejdł dawną uczennicę, obecnie lekarkę, która ma kłopoty z własną córką zakochaną w nauczycielu i mieszkającą w kibucu.(wstecz)

 

18.Gołębie– Cytaty: „Nie ma lepszego sposobu służenia Panu, jak okazywanie miłości Jego stworzeniom”, „ Bóg nie jest łasy na pochwały, lecz gołębie czekają każdego dnia od wczesnego świtu, aby je nakarmić”, „ Tak, natura miała pewien określony plan... cóż zyskuje Bóg pozwalając kotu zjeść mysz...” , „To źli tworzą historię”. Treść: stary profesor na emeryturze karmi gołębie, które nie odstępują go i towarzyszą mu w drodze na cmentarz.(wstecz)

 

19.Kominiarczyk–Jaś, który w miasteczku czyści kominy spada z dachu i dostaje od uderzenia w głowę dar jasnowidzenia. Gdy wiadomość się rozchodzi szykują się z wizytą ważne osoby z Warszawy, tymczasem Jasiu traci swój dar wskutek powtórnego upadku.(wstecz)

 

20.Zagadka– żona Ojzera Dowidła w przededniu święta Jom Kippur zachowuje się nieprzyzwoicie(brak posiłku, nie sprzątnięte mieszkanie). Ojzer zastanawia się co zaszło. Zagadka wyjaśnia się dopiero gdy jest w domu modlitwy. Żona ucieka od niego z synem rzeźnika. Ojzer nie przejmuje się tym, gdyż będzie mógł poświęcić się modlitwie i Bogu.(wstecz)

 

21.Altełe– biedna dziewczyna zostaje żoną nauczyciela, który nie posiada majątku i na dodatek jest bezpłodny. Szukając leku na tą przypadłość Altełe tak wciąga się w wędrówkę po świecie, że po powrocie do domu nie zastaje swego męża. Nie przejmuje się tym, gdyż może teraz dalej wędrować i go szukać.(wstecz)

 

22.Żart– miłośnik doktora Waldena chcąc go ściągnąć do Ameryki knują spisek, że kocha go milionerka i chce go poślubić. Ślą do niego listy tej treści. Gdy ten w końcu przylatuje do Nowego Jorku farsa przekształca się w dramat. Nikt go nie chce znać, doktor umiera i wówczas wszyscy go opłakują.(wstecz)

 

23.Strojnisia– całe życie Adełe poświęca swemu ubiorowi. Zostaje starą panną. Chcąc ładnie wyglądać w trumnie na stare lata zostaje chrześcijanką.(wstecz)

 

24.Szlojmełe– szuka całe swe życie marzenia. Chce wystawić wielką sztukę a zostaje trzeciorzędnym impresariem. Jednak przez ten cały czas nie opuszczała go wiara w realizację tego marzenia.(wstecz)

 

25.Kolonia– cytat„Jeśli człowiekowi jest przeznaczone żyć, to musi żyć”. Autor opowiadania wraz ze swoją przyjaciółką poetką Sonią odwiedzają osadników Żydowskich w Argentynie. Jednak jest to już nowe pokolenie, które nie lubi przeszłości, woli nowe czasy i porządki.(wstecz)

 

26.Bluźnierca– Żyd Chuzkełe jest dociekliwy przez całe życie. Zadaje pytania, na które nie ma odpowiedzi. Przez tą cechę całe życie cierpi biedę i jest żebrakiem. Nikt nie lubi jak ktoś ma inne zdanie o Bogu.(wstecz)

 

27.Zakład– chłopięcy zakład przekształca się w dramat. Jeden z nich miał całą noc spędzić z trupem dla udowodnienia, że się nie boi. Trupa miał udawać żywy kolega bo akurat nikt nie umarł i nie było jak tego sprawdzić. Żart przerósł pomysł i spowodował śmierć kilku z nich.(wstecz)

 

28.Syn– spotkanie po latach z synem, który przylatuje do Nowego Jorku jako dorosły mężczyzna. Cytat „ Nie ma przypadków. Jeśli przeznaczone ci jest żyć, musisz żyć. Tak zostało zapisane”.(wstecz)

 

29.Los– cytat „Kiedy mąż cię porzuca, jedyna córka ucieka od Ciebie a pies, którego karmiłeś... usiłuje cię zniszczyć, to coś w tym jest”.

„ – Czym jest los? - Naszą własną pułapką”(wstecz)

 

30.Moce– są takie siły w naturze, które powodują niezrozumiale zdarzenia, takie moce posiada w sobie bohater opowiadania. Może za ich pomocą przyciągać do siebie ludzi. Wykorzystuje tę moc w stosunku do kobiet, które do siebie wabi.(wstecz)

 

31.Coś tam jest– rabbi z Byczowa traci wiarę w Boga i wyrusza na jego poszukiwanie. Chce zrozumieć jakimi siłami rządzi się świat. Wyrusza w tym celu do Warszawy by skończyć z powrotem tam gdzie zaczął podróż nie znajdując odpowiedzi.(wstecz)

 

32.Na wozie– Wracając z podróży w interesach Gabriel Danciger dowiaduje się o czasach panieńskich swojej żony Neszy, która kochała się w miejscowym dandysie fryzjerze. Podejrzewa, że uczucie to nie wygasło i trwa. Wszystko to napawa go wstrętem i postanawia odejść od żony i poświęcić się studiowaniu Pisma.(wstecz)

 

33.Pustelnik– całe życie Nachman poświęcił swemu marzeniu odnalezieniu mistrza u którego mógłby studiować Pismo. Gdy znalazł to czego szukał przeżywa rozczarowanie . Jego mistrz zaprzedał swe ideały za pieniądze. Opuszcza go i rusza w świat.(wstecz)

 

34.Syn z Ameryki– po latach wraca do Lenciszyna syn Berla - Samuel. Powraca z masą prezentów i pieniędzy, lecz przekonuje się, że nikt na nie czeka. Rodzicom starcza to co mają a miasteczko również nic od niego nie potrzebuje.(wstecz)

 

35.Taniec– losy Matyldy Block śpiewaczki, która nie mogąc w nocy spać tańczyła z synem.(wstecz)

 

36.Czasopismo– Zajnwel Gardiner przez cale życie chciał założyć czasopismo. Marzenie to zrealizował a jego dzieło po śmierci przejęła córka.(wstecz)

 

37.Kabalista z East Broadway– cytat:„człowiek nie kieruje się w życiu samym rozumem”.Joel Jabloner z człowieka przegranego, zaniedbanego i opuszczonego samotnie wysiadującego w kawiarni, przekształca się po wyjeździe do Izraela o sto osiemdziesiąt stopni. Jest pewnym siebie uśmiechniętym i tryskającym zdrowiem człowiekiem. Nie trwa to długo, gdyż po powrocie znowu wraca do dawnego życia.(wstecz)

  

38.Broda– Bendito Pupko pisarz, który dzięki pieniądzom zawdzięczał wszystko nawet krytyków swojej twórczości, nie zdołał kupić autora opowiadania. Tak się tym przejął, że popadł w chorobę umysłową i umarł. Miał za żonę kobietę z brodą. Cytat „ Nie trzeba zaraz wszystko wiedzieć” tak odpowiadała ona na pytanie dlaczego jej nie zgoli.(wstecz)

 

39.Ten trzeci– rozważania na temat trójkąta małżeńskiego i wszystkiego co się z tym wiąże czyli zdradą, wiernością i przebaczeniem.(wstecz)

 

40.Korona z piór– Aksza ukochana wnuczka reba Naftali Holi Szycera została wykształcona przez dziadka. Gdy oddalała konkurentów do jej ręki dziadek wziął sprawy w swoje ręce. Zaręczył ją z pobożnym Żydem Zemachem. Aksza odrzuciła ten wybór i w śnie ukazała się jej babka, która kazała jej się ochrzcić. Tak też zrobiła wychodząc za mąż za pana Małkowskiego. Małżeństwo to okazało się niewypałem, Aksza była zrozpaczona swym losem, tym że nie posłuchała dziadka. Postanowiła jednak naprawić swój błąd. Wróciła do swego pierwszego męża. Zemach zmusił ją do pokuty za grzechy, które popełniła w swym przeszłym życiu i doprowadził ją tym do śmierci. Korona z piór występuje tu jako znak dany przez Boga Akszy.(wstecz)

  

41.Dziadek i wnuk– Reb Mordechaj Meir czekał na śmierć modląc się do Boga. Żył skromnie z pieniędzy pozostałych mu po sprzedaży sklepu. Zamieszkał z nim wnuk Fulie, syn córki której się wyrzekł. Młodzieniec wyznawał nowoczesne poglądy, z którymi dziadek się nie zgadzał. Był komunistą i chciał zbawić świat. Czasami rozmawiał z dziadkiem i wyjaśniał mu swe poglądy. Po demonstracji, w której brał udział został zastrzelony a dziadek aresztowany za czyny wnuka.(wstecz)

 

42.Seans– dr. Kaliszer uczestniczy w seansach wywoływania duchów u pani Kopicki. Choć nie wierzy w całą tę mistyfikację jest zmuszony się jej poddawać, gdyż nie ma za co żyć a pani Kopicki zapewnia mu opiekę.(wstecz)

 

43.Rzeźnik– Jjne Meir wbrew swojej woli zostaje rytualnym rzeźnikiem i cierpi z tego powodu. Nie czuje się dobrze w tej roli i zaczyna nienawidzić swą pracę, żałuje wszystkie zwierzęta, które musi pozbawić życia. Dręczą go koszmary, wreszcie którejś nocy po budzi się, wyrzuca swe narzędzia i ucieka.(wstecz)

 

44.Umarły skrzypek– córka reb Szeftela Lejbe Jenteł zostaje nawiedzona przez parę dybuków. Wszystkie usiłowania wygonienia ich spełzają na niczym. Dybuki stają się atrakcją dla mieszkańców miasteczka, którzy tłumnie nawiedzają dom reb Szeftela. Jednym z tych czartów jest skrzypek a drugim była barmanka. Dybuki opuszczają ciało Jenteł gdy reb Szeftel przyrzeka się za nie modlić.(wstecz)

 

45.Wykład– pisarz jedzie pociągiem do Montrealu na wykład. Jest mroźna zima, pociąg ma opóźnienie. Na stacji czeka na niego tylko wierna czytelniczka z córką. Zapraszają go na nocleg do siebie, do domu i tu w nocy umiera jego wierna czytelniczka.(wstecz)

 

46.Kukkurykuu– kogut opisuje co znaczą różne rodzaje piania. Przedstawia swoje żony i sens życia drobiu.(wstecz)

 

47.Plagiator– Reb Kazrijel Kinsker rabi Mohylewa nie może pogodzić się z czynem swego ucznia i pomocnika Getsela, który skopiowawszy jego utwory wydał jako swoje. Po czynie tym niedługo umiera a rabi myśli, że jego klątwy spowodowały śmierć ucznia. Zrzeka się swego urzędu i wyrusza na wędrówkę by odpokutować swój grzech.(wstecz)

 

48.Cejtł i Rejtł– losy dwóch samotnych i zakochanych w sobie kobiet, które nie chcąc się rozstać razem popełniają samobójstwo.(wstecz)

 

49.Magazyn– anioł Bagdial rozdaje duszom ciała w niebie. Spóźnia się z rozpoczęciem pracy czym naraża się na złorzeczenia. Gdy przychodzi czas rozdziału dusze mają do niego pretensje, że nie dostają tych ciał, których pragnął.(wstecz)

 

50.Ognista Henne– tak była niedobra, wrzaskliwa, kłótliwa i miała tak wiele   wad, że nikt nie mógł z nią wytrzymać. Córki uciekły, mąż też. Spłonął jej dom oraz wszystkie rzeczy których się dotknęła, bo powodowały to demony złości siedzące w tej kobiecie. Na koniec sama spłonęła siedząc na krześle, o dziwo krzesło zostało nietknięte.(wstecz)

 

51.Getszel zwany małpą– zyskał to przezwisko naśladując we wszystkim Todrusa, bogatego Żyda. Tak zapatrzył się w niego, że gdy tamten splajtował i uciekł ten objął po nim majątek wraz z żoną, następnie również splajtował i uciekł.(wstecz)

 

52.Janda–tytułowa bohaterka pracuje przez 20 lat w hotelu „Pawi Ogon” jako osoba do wszystkiego. Jest kucharką, sprzątaczką nawet prostytutką. Po śmierci właściciela hotelu zmuszona jest do powrotu do swojej rodzinnej wioski. Po śmierci rodziców zamieszkuje u swego byłego narzeczonego i opiekuje się jego dziećmi.(wstecz)

 

53.Igła –po sposobie, w jaki jest obsługiwana przez sprzedawczynię, gdy kupuje igły, czyli najtańszy towar w sklepie Ester Rozy szukała kandydatki na żonę dla swojego syna. Na wieść o tym sposobie wyboru jedna z nich, która była nieuprzejma dla Ester i odpadła z listy kandydatek, przestała pracować w sklepie, a w przyszłości połknęła igłę.(wstecz)

 

54.Jak dwa trupy harcowały– diabeł zabawia się wskrzeszając trupy zmarłych biedaków. Tak postąpił z Icze Godł i z bogatą wdową Fejnkeł. Wskrzesił ich postacie a nawet złączył węzłem małżeńskim i w noc poślubną wpadli do grobu. Od tej pory Icze otrzymał nagrobek na cmentarzu, gdyż był jego pozbawiony i pochowano go za płotem.(wstecz)

 

55.Papuga– Szymon handlarz koni odsiaduje wyrok za zabójstwo swojej kochanki Ester, która zabiła jego ukochanego ptaka. Siedząc w więzieniu opowiada jak do tego doszło.(wstecz)

 

56.Broszka– Wolf Ber jest złodziejem, ale w miarę uczciwym, nigdy nie okradał swoich znajomych z miasteczka tylko wyjeżdżał w Polskę. Pewnego razu, gdy wrócił do domu znajduje w szafce swojej żony diamentową broszkę. Na pytanie skąd się tu znalazła, żona odpowiada, że ukradła. Dowiedziawszy się o tym fakcie postanawia być uczciwy i wraca do swego dawnego fachu zostaje znowu grabarzem. Stwierdza, że w rodzinie może być tylko jeden oszust.(wstecz)

 

57.Korespondent– stary kawaler Herman pracuje w wydawnictwie „Syjon”. Ze względu na wiek nie ma już siły do pracy i z radością przyjmuje wiadomość o upadku firmy. Teraz bez ograniczeń czasowych będzie mógł oddać się swemu hobby, jakim jest korespondencja z samotnymi kobietami. Koresponduje między innymi z Rose Beechman, która ma kontakt ze swą nieżyjącą babką. Przez nią dowiaduje się, że ma zaopiekować się Hermanem, którego poznaje odwiedzając Nowy Jork i ratując go w chorobie zapalenia płuc.(wstecz)

 

58.Hanka– pisarz udaje się w podróż do Argentyny gdzie ma wygłosić kilka wykładów, między innymi o siłach nadprzyrodzonych. Tutaj spotyka Hankę, młodą kobietę, która podaje sie za jego kuzynkę i narzuca mu swoje towarzystwo podczas pobytu. Opowiada mu o swojej przeszłości, lecz nigdy nie podaje gdzie mieszka i co robi. Odwiedza z nią swego dalekiego kuzyna Julio. Na jednym z wykładów o ukrytych siłach widzi Hankę, która pojawia się nie wiadomo skąd a następnie znika. Autor zastanawia się czy aby nie jest ona duchem czy wytworem jego wyobraźni.(wstecz)

 

59.Późna miłość- Harry Bendiner ma 82 lata i wiedzie ustabilizowane życie. Jest statecznym starszym panem, który mieszka sam i spędza czas przygotowując sobie posiłki, grając na giełdzie lub oddając się innym błahym sprawą. Pokaźne konto w banku umożliwia mu bez stresowe życie, do czasu gdy obok niego nie wprowadziła się bogata i piękna wdowa. Po jednej rozmowie z tą kobietą zakochuje się w niej i oświadcza. Od razu planują wspólne życie, a nawet połączenie przylegających mieszkań. Zgodnie z przysłowiem zbyt piękne aby było prawdziwe, piękna wdowa popełnia samobójstwo po wyjściu od Harrego. Zostawia mu list, w którym przeprasza, że musi go opuścić i iść za swoim mężem, który umarł.(wstecz)

 

60.Błędy– cytat „Nie ma czegoś takiego jak błędy. Jak mogą istnieć błędy, skoro wszystko pochodzi od Boga? Istnieją sfery, gdzie wszystkie błędy zmieniają się w prawdę.”1) Hrabia Zabłocki za sprawa błędu przy wymawianiu swego nazwiska został uznany po śmierci za bohatera, za ocalenie polskiego honoru. 2) Skryba reb Meszulam przekręcając literę w mezuzach spowodował nawiedzenie domu przez złe duchy. 3) Rabbi Berysz przez błąd jaki spowodował w jego księdze jego uczeń Gabriel Makower kazał mu zostać szewcem.(wstecz)

 

61.Wielbicielka– cytat „ ...żadna miłość nie jest stracona.” Odwiedziny jednej z czytelniczek powodują niesamowite zamieszanie w życiu pisarza. Zostaje naruszone jego ustabilizowane życie. Na początek odbiera on telefony od męża, matki, rodzinnego prawnika swej wielbicielki. Następnie dostaje ona ataku epilepsji w jego mieszkaniu i mało co nie umiera, gdy zatrzaskują mu się drzwi gdy próbuje wezwać dla niej pomoc. Na koniec jego wielbicielka oświadcza się i chce zostać jego służącą.(wstecz)

 

62.Szabas w Portugalii– w drodze powrotnej do domu autor zatrzymuje się w tym kraju, nie mogąc znaleźć noclegu musi skorzystać z pomocy znajomego. Ten przyjmuje gościa z honorami, oprowadza go po Lizbonie oraz zaprasza do swego domu na ucztę. Tutaj gospodarz przyznaje, że jest w niewielkim stopniu Żydem i przechowuje księgę, którą napisał jego przodek, a za jej przechowywanie można było iść kiedyś do więzienia. Na zakończenie wizyty autor widzi w żonie swego opiekuna swą pierwszą miłość Esterę, i opanowuję go myśl, że to ona spowodowała to spotkanie.(wstecz)

 

63.Stęskniona jałówka– mając wakacje i będąc bez pieniędzy autor wynajmuje pokój na głuchej prowincji. Tu zastaje zamiast w miarę przyzwoitej kwatery, miłej rodziny sytuację odwrotną. Pokój jest odstraszający a żona gospodarza jest typową jędzą. Do tego wszystkiego zamiast ciszy i spokoju zastaje ryk jałówki kupionej przez gospodarza. Wszystko ulega zmianie, gdy rodzina dowiaduje się, że gości pisarza. Znajduje się czysta pościel, atmosfera ulega poprawie a zwierzę zostaje oddane sprzedawcy, aby nie przeszkadzać gościowi w pracy. Do tego za sprawą córki gospodarza autor godzi się ze swą narzeczoną.(wstecz)

 

64.Czarownica– Marek Mejtels w wieku czterdziestu kilku lat dochodzi do wniosku, że jego małżeństwo to klęska, a żona Lena to nie osoba, którą można kochać. Dba tylko o siebie, swoje stroje, przyjemności. Dom prowadzi znakomicie i nie można jej w tym względzie nic zarzucić. Marek jest nauczycielem matematyki w żeńskim gimnazjum i ponadto pisze podręczniki dla szkół. Zdaje sobie jednak sprawę z bezsensu swej pracy, bo po co matematyka kobietą. One chcą tylko ukończyć szkołę i wyjść dobrze za mąż. Jedna z jego uczennic jest wyjątkowo tępa i do tego brzydka. Nie przeszkadza to jej jednak zakochać się w Marku i zostać jego kochanką po śmierci Leny. Ten zaś podejrzewa ją o czary, gdyż śmierć żony nastąpiła w dziwnych okolicznościach.(wstecz)

 

65.Sam Pałka i Dawid Wyszkower– pierwsze to imię i nazwisko milionera a pod drugim występuje on przed miłością swego życia Hanną Basią. Poznaje ją gdy chcąc zrobić kolejny biznes,  kupuje starą kamienicę, i musi wykwaterować jej mieszkańców. Udaje się w tym celu osobiście do lokatorów owego bloku i tu spotyka swoją ukochaną. Jest ona dla niego ideałem kobiety, nie była skażona współczesnym światem, nie potrzebowała do życia wielkich pieniędzy a to co miała w nadmiarze oddawała innym. Gdyby wiedziała o prawdziwym życiu Dawida byłby to dla niej cios śmiertelny i dlatego musiał prowadzić swą grę.(wstecz)

 

66.Wiejski nauczyciel– autor zostaje nim w odległej i odciętej od cywilizacji wsi Kocica u Naftali Tereszpolara. Ma uczyć jego córkę. Nie spodziewał się, że nie wytrzyma przy tym zajęciu długo i po kilku dniach wróci do Biłgoraja. Osamotnienie i odcięcie od cywilizacji daje znać o sobie szczególnie w takich miejscach.(wstecz)

 

67.Przyjęcie noworoczne– cytat „nawet Bóg nie może odwrócić tego co się stało.” Autor idzie na przyjęcie noworoczne do Pearl Leipziger kochanki milionera Borysa Lemkina. Na przyjęciu są pisarze i poeci przyjaciele milionera, który jest ich sponsorem. Jest też cień Borysa, jego człowiek do wszystkiego Harry. Gdy Borys umiera nie zostawia swemu opiekunowi ani dolara chociaż jest mu to winny. Zadziwiające jest to, że mimo tego po śmierci Borysa, Harry chce wystawić pomnik swemu bogatemu przyjacielowi ze swoich skromnych zarobków. Na nagrobku zaś umieścić napis życzący zdrowia człowiekowi, który nie żyje, co budzi opór kamieniarza bojącego się wyryć taki napis. Harry prosi wówczas autora o wstawiennictwo w tej sprawie. (wstecz)

 

68.Opowieść o dwóch siostrach– Leon Bardeles opowiada o swym spotkaniu ze swoją miłością życia Dorą, o tym jak dopomógł jej odnaleźć siostrę Itę w Związku Radzieckim. Następnie żył z nimi w Paryżu tworząc niezrozumiały dla nich wszystkich związek miłosny. Trwało to do czasu, gdy pewnej nocy nawiedziła ich istota cienia. Wówczas opuścił je, i do chwili gdy to opowiada, nie wie co się z nimi dzieje.(wstecz)

 

69.Para– losy Gecełe Parczewera poety żydowskiego, któremu udało się uciec do Stanów Zjednoczonych z Polski przed pogromem hitlerowskim. Cytat „Nie zadawaj mi pytań, to nie usłyszysz kłamstw”. Mimo swego niewysokiego wzrostu, brzydoty, złych wierszy i niewyraźnego mówienia zawsze miał powodzenie u kobiet.(wstecz)

 

70.Fatalista– tak nazwany został przez mieszkańców wioski. Uważał on, że wszystko jest już postanowione w niebie. Chcąc poślubić Chejełe, dziewczynę już zaręczoną, postanawia założyć się, że położy głowę przed nadjeżdżającym pociągiem. Gdy przeżyje ta wyjdzie za niego. Zakład wygrał bo pociąg zatrzymał się przed jego głową.(wstecz)

 

71.Dwa bazary– urzekające opowiadanie opisujące dwa bazary w innych miejscach i innych czasach i dwóch podobnych ludzi handlujących na nich. Jeden z nich znajdował się na Krochmalnej w Warszawie. Tu sprzedawał handlarz zwany garbusem, który oferował owoce drugiej jakości i zachwalał je śpiewnym głosem. Drugi natomiast, przypominający ten pierwszy znajduje się w Tel Awiwie na ulicy Shook-Ha-Carmel. Tutaj podobnie jak tam, znajduje się człowiek z garbem tak samo reagujący na strażników kopiących jego stragan, wymuszający w ten sposób łapówkę. Piękne opowiadanie. W kilku słowach autor odmalował nastrój panujący na bazarze. Czytając miałem wrażenie jak gdybym był tam na miejscu. Polecam.(wstecz)

 

72.Grabarz– zajęciem tym parał się Mendel Grabarz, który miał pięć córek i żonę Peszę. Prowadził ciężkie życie, lecz córki będące pięknościami wszystkie wyszły za mąż i wyjechały do Ameryki. Mimo odległości nie zapomniały o swoich rodzicach i przysyłały im pieniądze na życie. W ten sposób Mendel stał się bogaczem. Po śmierci żony rada gminy zadecydowała, że ma opuścić stanowisko, które zajmował i się powtórnie ożenić. Ten zastosował się do nakazu. Poślubił Zyseł o przezwisku Leniucha, gdyż nic nie robiła. Wówczas córki przestały przysyłać dolary. Następca Mendela Pini, nie umiał wykonywać dobrze fachu grabarza i ten zaczął mu pomagać. W ten sposób znowu powrócił do swego fachu. Gdy przyszła epidemia Mendel został jedynym ratunkiem dla ludzi z miasteczka. Nie dość, że grzebał zwłoki to jeszcze pomagał kurować chorych, nacierał ich wódką. Po śmierci Piniego znowu został grabarzem, a dzieci na powrót zaczęły słać pieniądze z Ameryki.(wstecz)

 

73.Mojszełe– tak kocha swoją piękną żonę Esterę, że przyjmuje pod swoim dachem jej kochanka malarza Kuwę. Estera wówczas jest radosna i tryska wspaniałym humorem, on zaś może zająć się swoimi sprawami. Po kłótni z kochankiem Estera nic nie robi, nie jada posiłków i jest zamknięta w sobie. Mojszełe musi iść do pracowni Kuwy i prosić aby ten przyszedł, wówczas sprawy przybiorą dawny rytm.(wstecz)

 

74.Trzy spotkania– opis spotkań autora z Rywką, wiejską dziewczyną. Pierwsze odbyło się w Starym Stykowie, gdzie po spotkaniu z autorem, opowiadającym o wielkim mieście, zrywa zaręczyny by wyjechać do lepszego świata. Drugie ma miejsce w Warszawie gdzie przybywa Rywka uciekająca ze swojej wsi gdzie czas stoi w miejscu. Trzecie ma miejsce w Nowym Jorku, gdzie Rywka wyszła za mąż za Maria, Włocha, który odsiadywał karę więzienia za morderstwo, a Rywka pracowała jako kelnerka.(wstecz)

 

75.Przygoda– Moryc Szapiro, drukarz proponuje jednemu z pisarzy, których drukuje aby został kochankiem żony. Spowodowane jest to zaleceniem lekarza. Kobieta musi mieć normalne życie seksualne, gdyż odbija się to na jej zdrowiu. Moryc zaś jest impotentem.(wstecz)

 

76.Pasje– powodują, że człowiek może wznieść się na wyżyny swych osiągnięć. I tak krawiec staje się uczonym w Torze. Lejb Bełks idzie na piechotę do Ziemi Świętej realizując w ten sposób swoje marzenie. Natomiast rabbi Mendel oddaje się służbie Bogu tak, że codziennie świętuje Jom Kipur. Cytat„ Wszystko może stać się pasją, nawet służenie Bogu”, „Twoja wola uczyni cię geniuszem” , „ Wielkość też ma w sobie szaleństwo”.(wstecz)

 

77.Tajbełe i jej demon– Po śmierci wszystkich swoich dzieci Chaim-Nusen stał się smutny, odizolował się od świata, przestał sypiać w domu, spał w domu modlitwy. W końcu spakował się i opuścił żonę Tajbełe i ruszył w świat. Od tej chwili jego żona musiała radzić sobie sama z domem i sklepem gdzie spędzała większość czasu. Pewnego wieczora pomocnik nauczyciela Elchon przechodząc obok ławki, na której siedziała Tajbełe z przyjaciółkami podsłuchał ich rozmowę. Opowiadały sobie o demonie, który posiadł kobietę i żył z nią jak z żoną. Natchnęło go to do spłatania figla Tajbełe. Podkradł się do jej domu, rozebrał i udając demona uwiódł. Od tej pory odwiedzał ją regularnie co tydzień, opowiadał jej różne historie, rozśmieszał i kochał. Tajbełe przyzwyczaiła się do niego i pokochała. Jakie było jej zdziwienie gdy pewnego razu nikt się nie zjawił. Za to zobaczyła jak grzebią pomocnika nauczyciela i wzięła udział w tym zdarzeniu nie wiedząc że to jej demon.(wstecz)

 

78.Duży i mały–W pewnym mieście żyło małżeństwo różniące się wzrostem, jego nazywano Mały Motie a ją Motieche, gdyż była wyższa. Ze względu na wzrost Motieche choć kochała męża bardzo mu dokuczała. Pewnego razu tak mu zaszła za skórę, że ten przyrzekł jej w gniewie że następny mąż będzie wielkoludem. Jak powiedział tak zrobił. Upatrzył sobie w mieście pomocnika drwala i zrobił go u siebie pomocnikiem. Sam natomiast umarł. Motieche rozpaczała za mężem, lecz w końcu poślubiła drwala i urodziła mu syna. Duży choć miał wzrost niestety brak mu było szczęścia. Stracił cały interes. Musiał wrócić do pracy w lesie i tam zginął przywalony drzewem. „Nie należy dokuczać innym. Mały jest mały, a duży jest duży. To nie jest nasz świat my go nie stworzyliśmy.”(wstecz)

 

79.Krew–„Kiedy ktoś popełnia grzechy, powinien mieć z tego jak najwięcej przyjemności.” Reb Falik ożenił się po raz drugi z trzydzieści lat młodszą kobietą Riszą. W tym czasie zmarł w majątku rytualny rzezak i Risza na jego miejsce znajduje nowego młodego i przystojnego z pobliskiej wsi o imieniu Reuwen. Tak się w nim zakochuje, że robi wszystko aby być przy nim. Dlatego otwiera rzeźnię ze sklepem i zatrudnia kochanka. Lubi się z nim kochać po uboju zwierzą bo ją to podnieca. Z czasem wymusza na Reuwenie to, że ona zabija zwierzęta a on zostaje jej pomocnikiem Gdy prawda o tym wychodzi na jaw, Żydzi korzystający z jej sklepu chcą ją zlinczować. Przechodzi wówczas na katolicyzm i dalej trudni się fachem rzeźnika, gdyż Reuwen ucieka bojąc się zemsty ludzi. Z nudów Risza zaczyna ubierać się w futro skunksa i straszyć ludzi. Zostaje zabita podczas łapanki siekierą i pochowana na wzgórzu, na którym zostaje urządzone wysypisko śmieci.(wstecz)

 

80.Sam– Będąc w lecie Miami Beach autor dość ma gwaru i wiecznego hałasu wywoływanego przez turystów i pragnie zostać sam. Jego marzenie się urzeczywistnia, hotel zostaje zamknięty a on zmuszony jest do przeprowadzki do innego. Znajduje mały, tani obskurny hotelik gdzie jest jedynym gościem a towarzyszy mu tylko recepcjonistka, garbata dziewczyna z Kuby. Marząc na plaży o dziewczynie znowu jego życzenie się spełnia. W czasie burzy przychodzi do niego recepcjonistka bojąca się błyskawic a on nie wykorzystuje sytuacji mimo zachęty ze strony dziewczyny. Boi się, że jest ona wiedźmą. Rano musi opuścić hotel bo zostaje zamknięty przez właściciela.(wstecz)

 

81.Estera Kreindł Druga– W ciało Simmełe córki mleczarki Rejce wstępuje tytułowa bohaterka Estera. Będąc w niej każe odnaleźć swego męża Zurecha i być mu żoną. Ludzie nie wierzą w te cuda i przepytują ją o poprzednie życie jako Estera, lecz ta na wszystkie pytania odpowiada zgodnie z prawdą. Zostaje w końcu żoną Zurecha, zajmuje pozycję pierwszej żony, uznają ją dzieci Zurecha. Po latach gdy umiera Zurech umiera dzień po nim.(wstecz)

 

82.Jaszid i Jeszida– Jeszida jako dusza popełnia liczne grzechy i musi ponieść karę. Staje przed sądem i zostaje skazana. Obcięto jej skrzydła i włosy, osunięta jest od ukochanego Jaszida i skazana na śmierć, czyli zesłana za karę na życie na ziemi. Tutaj w ziemskim życiu spotyka swego ukochanego jeszcze raz.(wstecz)

 

83.Nóż– Lejb włóczęga i oprych chce zabić Ruszkę swą dawną ukochaną. Marzy o tym w piwnicy domu gdzie śpi. Kupuje nawet do tego celu nóż. Przez pomyłkę zamroczony wódką morduje śpiącą w łóżku Ruszki jej siostrę, bo ta jest w szpitalu i oczekuje na operację. Dowiaduje się o tym, gdy przychodzi do fryzjera Lemkina, jej obecnego męża.„Tylko śmierć można mieć za darmo”.(wstecz)

 

84.Post– Icek Nachum Odkąd opuściła go żona Rojze, Genendel zaczyna pościć i umartwiać się. Nic to jednak nie pomaga, bo nie może o niej zapomnieć. Żona przychodzi do niego we śnie i na jawie. Pewnego razu gdy się nie spodziewał, odwiedza go rzeczywiście. Ma pretensje, do niego, że nic nie może zrobić bo on wszędzie za nią chodzi i ją prześladuje. Jest cały czas w jego mocy.(wstecz)

 

85.Ostatni demon– Do Łyszowic został zesłany demon aby ludzi namawiać do grzechu. Próbuje swoich sił na Rabinie i nic mu z tego nie wychodzi. Musi za karę tam siedzieć i siedzi do dziś.(wstecz)

 

86.Jentł, chłopiec z jesziwy– Jentł, chociaż była dziewczyną zawsze marzyła o tym, by być mężczyzną. Już od najmłodszych lat studiowała z ojcem święte księgi. Aby nie wyjść za mąż i zostać jak inne kobiety kurą domową, po śmierci ojca przebiera się za młodzieńca i jedzie studiować do jesziwy. Po drodze poznaje Awigora, który zostaje nie tylko jej przyjacielem ale także ukochanym mężczyzną. Chcąc być przy nim poślubia nawet jego byłą dziewczynę Hadasę. Gdy wszystko się wydaje i Anszel (takie nosiła imię męskie), opowiada koledze kim jest, ten zakochuje się w niej. Mimo tego Anszel rozwodzi się z Hadasą i opuszcza miasteczko zostawiając żonę Awigorowi. Ten natomiast nie mogąc zapomnieć o tym co go spotkało nadaje swemu synowi imię Anszel. „...Jeśli nie można odnaleźć prawdy, ludzie zadowalają się kłamstwem.”(wstecz)

 

87.Trzy opowieści– Szklarz Zalman, eunuch Mejer i Izaak Amszinower opowiadają o cudach, czarownikach, magach. Zalman opowiada o żydowskim czarowniku, który występował w dwóch postaciach i nie można było się go pozbyć. Eunuch Mejer o Jenuce, Żydzie, który szybko się zestarzał. W wieku pięciu lat się ożenił i w kilka miesięcy później zmarł jako staruszek z białą brodą. „Wszystko, co złe na tej ziemi, musi być naprawione. Świat grzechu jest światem poprawy.”(wstecz)

 

88.Papież Zejdł–Szatan chciał posiąść duszę wielkiego uczonego Zejdł Cohena, w tym celu został wysłany do Janowa. Podobnie jak wszyscy ludzie tak i Zejdł miał jedną słabość: pychę. Wykorzystując tę cechę diabeł, zabrał się za jego kuszenie. I tak, kazał się mu rozwieść z żoną, ochrzcić się, a ponieważ studiował święte księgi i ma stosowną wiedzę, może zostać księdzem potem biskupem, a nawet papieżem. Tak oczywiście się nie stało i Zejdł skończył jako żebrak pod kościołem. Gdy umierał diabeł wziął jego duszę do piekła.(wstecz)

 

89.Zaślubiny w Brownsville– Doktor Salomon Margolin nie chce iść na ślub przyjaciela swego ziomka z Sęcimina. Tym bardziej, że ma odbyć się on w niedzielę a on w poniedziałek rano musi być w szpitalu. Jadąc taksówką jest świadkiem wypadku samochodowego. Po dotarciu na miejsce, wśród gości spotyka swą pierwszą miłość Rejzł, która była rozstrzelana w czasie wojny. Jest tym ogromnie zaszokowany, gdyż myślał, że ona nie żyje. Ma ogromną ochotę stanąć wraz z nią na ślubnym kobiercu zamiast młodej pary. Nie wie jednak czy nie jest ofiarą wypadku, tego który widział po drodze, a to co widzi jest tylko jego majaczeniem, zjawą.”- A w końcu, czymże jest życie? Tańcem na grobie – W porządku, ale dopóki nie skończysz gry, musisz przestrzegać jej zasad”.(wstecz)

 

90.Na nikim nie polegam– Rabin Jonatan Danzinger z Jampola miał zostać nowym rabinem w Jaworowie. Zmusiła go do tego kroku postawa jego przeciwników. Zawsze byli i są tacy, którym nie wszystko się podoba w danym człowieku, jego działanie lub on sam. Rabin po namyśle zdał sobie sprawę, że jeszcze nie objął posady, a już ma wrogów wśród nowej społeczności. Tam bowiem już inni czyhali na to stanowisko. On będąc rabinem zawsze musi przypochlebiać się to jednym to drugim, musi godzić wodę z ogniem. Najbardziej bolało go jednak to, iż przeciw niemu byli bogaci a biedni byli za nim. Modląc się doznał olśnienia. Przed nikim nie będzie się płaszczył, zostanie prostym człowiekiem. I tak, zatrudnił się wraz z żoną do zbierania jabłek w sadzie.(wstecz)

 

91.Kunegunda– To imię czarownicy, która cieszy się od dziecka gdy źle się dzieje wokół niej, gdy dobrze, ona źle się czuje. Pewnego razu na dworze rozpętała się straszna burza, odwiedził ją wówczas Stach narzeczony Jaszki. W złości zdemolował jej chałupę i ją zamordował. Myślał, że starucha dała jego narzeczonej truciznę na niego. Ona tymczasem dała napar na miłość.(wstecz)

 

92. Krótki piątek– Krawiec Szmul-Lejbełe, wraz z żoną Szosą tworzy kochające się małżeństwo. Mimo, że nie potrafił dobrze szyć i nie był piękny to miał dobry charakter. Był spokojnym i dobrym człowiekiem. Razem co tydzień przygotowywali szabas, był to dla nich obojga wielki dzień. Nie tylko ze względu na święto lecz także ze względu na to co robili w tym dniu. Pewnego razu po posiłku, gdy byli syci, położyli się wcześnie spać. Przed snem żadnemu z nich nie chciało się wstać i uchylić drzwiczek do komina. Zaczadzili się. Oboje mieli sen o tym iż umierają. Po obudzeniu stwierdzili, że to nie sen bo nic nie czują i nie mogą wstać. Od razu zorientowali się, że są w innym świecie. Leżąc czekali na to co się stanie.(wstecz)

 

93.Żyd z Babilonu– Tak nazywano cudotwórcę (Kadisza ben Mazliacha) , który jechał z Lublina do wsi Tarnigród, do raba Falika Chifetza, któremu zaczął gnić dom. Kadisza cały czas nawiedzają demony i diabły chcąc zabrać go do piekła. Musi cały czas być czujny i przeganiać je za pomocą zaklęć. Nie wytrzymuje walki. Nie może sobie z nimi poradzić i umiera . Zostaje znaleziony niedaleko miasta z twarzą na gołej ziemi.(wstecz)

 

94.Przyjaciel domu– Max Stein i autor rozmawiają w klubie pisarza o kobietach, mężczyznach i ich wzajemnych relacjach. Max, który jest malarzem opowiada, że zawsze był przyjacielem domu. Zawsze był tym trzecim i tak się przyzwyczaił do tej roli, że omijał samotne panny. Ten styl życia wszedł mu w nawyk. Ostatnio, gdy pełnił taką rolę w domu dentysty, to ona, ich kobieta, opuściła męża i jego z innym.(wstecz)

 

95.Pogrzeb na morzu– Trzech więźniów cały dzień gra w karty, a gdy zapada zmierzch opowiadają sobie różne historie .M.in o dziewczynie imieniem Szafira, w której zakochał się Mendełe, syn właściciela kamienicy oraz Borys Bundik adwokat. Oni zakochali się w niej, a ona w nich. Aby być z nimi, poślubia obu i ucieka z nimi do Ameryki statkiem. W czasie podróży wszystko wychodzi na jaw. W sprzeczce miłosnej ginie Szafira pchnięta nożem przez adwokata. Mendełe zostaje deportowany do kraju, a adwokat zostaje w więzieniu w Stanach.(wstecz)

 

96.Odludek–„Bóg Wszechmogący zsyła nas na ten świat, abyśmy znosili cierpienia. Nigdy od nich nie uciekniemy”

Przygodny podróżny zatrzymuje się w zimową noc, na wsi w salce szkolnej i opowiada historię swojego życia, śpiącym tu żebrakom. Nic mu w nim nie brakowało. Miał wszystko. Niestety był kobieciarzem i to go zgubiło. Pewnego razu wracając karetą do domu uwiódł żonatą kobietę. Kochał się z nią w karecie jadąc do domu. Od tego zdarzenia życie jego stało się piekłem. Zdał sobie sprawę, że w życiu niczego nie można być pewnym. Ma tu na myśli własną żonę, która dla niego jest ideałem. Tak naprawdę, to nie wie kim ona jest, gdy jego nie ma w domu. Trapiony takimi myślami, stwierdził, że nie jest jej godny i postanowił ją opuścić. Dał jej wolność i został pustelnikiem w podróży.(wstecz)

 

97.Przebrany–„Namiętności są też ogniami. Są gehenną na ziemi, a może bramą do piekieł”.

Temereł przystojna i ładna dziewczyna poślubia Pinkosa. Nic w tym dziwnego gdyby nie to, że po ślubie, jej mąż ją opuszcza. Temereł rad nie rad, udaje się na poszukiwanie Pinkosa. Znajduje go, lecz to już nie mężczyzna, a kobieta. Pinkos jest gejem. Daje jej papiery rozwodowe, ale Temereł musi przyrzec, że nie powie nikomu kim on teraz jest. Tak też się staje. Dopiero na łożu śmierci Temereł wyznaje tę tajemnicę.(wstecz)

 

98.Oskarżyciel i oskarżony– Opowiadanie o tym, że niejaki Karbiński (podróżnik, pisarz), zarzucił Szikt Gorlizowi (tłumacz, podróżnik, pisarz), że brał udział w procesji katolików w Wielki Piątek, przebrany za księdza.(wstecz)

 

99.Pułapka– O swoim życiu opowiada pokojówka Regina Kozlow. Zakochana od pierwszego wejrzenia w Borysie, wychodzi za niego za mąż. W małżeństwie z nim nie jest szczęśliwa. Jest ono dla niej udręką. Borys, człowiek bogaty to straszna sknera, snob z którym nie można o niczym porozmawiać jak tylko o pieniądzach. Innych tematów unika, przeważnie milczy. Podsuwa swojej żonie siostrzeńca by ta go zdradziła, bo sam już nie wypełnia obowiązków małżeńskich. Ona zaś gdy zdaje sobie z tego sprawę co zrobiła, doznaje szoku psychicznego i wyskakuje z okna. Połamana fizycznie i duchowo czeka na koniec swego życia.„- oczekiwanie już stanowi część radości”(wstecz)

 

100.Szmugler–„Z chwilą kiedy człowiek zdobywa jakąś władzę, staje się niegodziwy. Ten kto trzyma miecz, zadaje nim cios. Ten kto ma broń – strzela z niej, a kto włada piórem pisze prawa, które zawsze trzymają stronę złodziei i morderców”.Autor podpisuje swoje książki nieznanemu wielbicielowi, który przychodzi do niego ze swoim księgozbiorem. Przy okazji opowiada o sobie, jak jest w życiu szmuglerem dla samego siebie, oraz poetą tworzącym do szuflady.(wstecz)

 

101.Judasz w bramie–„Gdyby ludzie znali prawdę, ten świat by się rozpadł jak domek z kart” To urządzenie zwane judaszem zadecydowało o przyszłym życiu jednego z pasażerów statku, z którym spotkał się autor opowiadania. Mianowicie miał się on ożenić z tak zwaną dziewczyną z dobrego domu, gdy ją odprowadzał pewnego wieczoru do domu spojrzał w owego judasza chcąc nacieszyć wzrok widokiem ukochanej osoby. Zamiast tego zobaczył jak ona całuje się namiętnie z innym mężczyzną. Od tej chwili przestał wierzyć kobietą. Gdy wyemigrował do Ameryki i tam się po latach ożenił również się zawiódł. Przestał wierzyć nie tylko w kobiety ale i w Boga. Ten zaś ocalił go od złego małżeństwa i późniejszej śmieci w Oświęcimiu. Gdy pasażer dowiedział się w końcu komu się zwierzał stwierdził, że chyba Bóg istnieje. Zawsze chciał spotkać autora, czytał wszystkie jego książki, a to spotkanie to cud. Spotkał go w takim miejscu w wieku siedemdziesięciu pięciu lat, na statku w drodze do Argentyny.(wstecz)

 

102.Gorzka prawda– Zeinweł i Szmerł to dwaj młodzieńcy pracujący u krawca, to również dwie przeciwności charakteru. Zeinweł chodzi co tydzień do burdelu, a jego kolega nigdy tam nie był. Brzydzi się tym miejscem. Uważał, że trzeba mieć swoją dziewczynę i żonę. Po latach gdy spotykają się znowu, Zeinweł to stary kawaler, a Szmerł to żonkoś i do tego ma swój interes. Zaprasza go do siebie aby poznał żonę. Ten z chęcią odwiedza swego kumpla i spotyka tam Rachelę największą prostytutkę tamtych czasów w mieście. Teraz jest ona żoną przyjaciela. Ten nie wie co ma zrobić, czy wyjawić przyjacielowi prawdę czy nie. W końcu opuszcza Szmerła i powraca do swego starego życia nic mu nie mówiąc.(wstecz)

 

103.Impresario– Alfred Reizner opowiada o swej pięknej żonie Mani, która miała śliczny głos i była wyuzdana seksualnie. Mimo, że zaliczyła w życiu wielu kochanków żeni się z nią, bo jest oczarowany tą kobietą. Mania dostaje kontrakt na występy do Brazylii. Wszystko to załatwia jej impresario, który zamieszkuje z nimi tworzą trójkąt małżeński. Alfred przyzwala na to i uczestniczy w takim życiu. Mimo, że zrywają ze sobą wielokrotnie, to nie mogą bez siebie wytrzymać, powracają do siebie, prowadząc stary tryb życia. Mania dużo pije i on pod jej wpływem zaczyna również zaglądać do szklanki.(wstecz)

 

104.Logarytmy–„Człowiek sam jest swoim największym wrogiem. Stu wrogów nie zdoła wyrządzić takiej szkody, jaką potrafi sam sobie zrobić”Cudowne dziecko, geniusz jak go wszyscy określali Josełe nie tylko znał Torę ale był również geniuszem matematycznym. Sam nauczył się logarytmów co na owe czasy było nie lada wyczynem. Poślubia córkę bogatego Żyda, jakim był Wolf Markus posiadacz lasów. Szczęście nie trwa długo, zawsze się coś znajdzie aby jemu przeszkodzić. Pogłoska, ze źle obliczono ustawienie świątyni Jerozolimskiej wywołuje panikę wśród Żydów w miasteczku. Stwierdzić to miał według pogłoski właśnie ów geniusz Josełe. On nie tylko to stwierdził, na dodatek tego wszystkiego zmienił wiarę i ożenił się z córką aptekarza.(wstecz)

 

105.Biegnący do nikąd–„Kobieta nie pragnie być piękną, ona chce pięknie wyglądać. Jeżeli ma odpowiedni makijaż, staje się pięknością. Kiedy Adam i Ewa odkryli, że się nudzą, Ewa natychmiast zaczęła dopasowywać liść figowy, aby to ukryć”.

Zeinweł Markus siedzi w jadłodajni na Broadway’u i opowiada o niewierności małżeńskiej, jaką widział podczas ucieczki w czasie wojny z oblężonej Warszawy. Uciekał Feitł autor wielu sztuk teatralnych wraz z żoną Cwetł. W owym czasie wszyscy uciekinierzy najczęściej uciekali biegnąc. Cwetł wyprzedziła swego męża w biegu i po drodze zaczęła przymilać się do Bence. Częstowała go łakociami a ten całował ją i obejmował. Bence był stalinowcem a później trockistą i myślał, że chroniąc się u Rosjan wywinie się przed hitlerowcami. Cwetł zdradzając męża myślała podobnie, liczyła że jej kochanek pomoże jej przetrwać złe czasy.(wstecz)

 

106.Upominki–„Kiedy literatura zapuszcza się zbyt daleko w objaśnianie i komentarze, nic się nie da wyjaśnić”

Maks Blendewer opowiada o swej żonie Karoli, która miała manię wysyłania upominków. Rozdała na to cały majątek. Nawet przeciwnikowi męża największemu antysemicie Adolfowi Nowaczyńskiemu wysłała na Boże Narodzenie upominek.(wstecz)

 

107.Brakujący wiersz– Członek Klubu Pisarzy Żydowskich w Warszawie Josza Gottlieb opowiada o złośliwych chochlikach drukarskich. Powodowały one takie pomyłki, że wiersze z artykułów pisanych dla jednej gazety ukazywały się w drugiej o podobnym profilu.(wstecz)

 

108.Hotel– Izrael Dancygier wycofał się z interesu i sprzedał fabrykę. Przeniósł się do Miami Beach i prowadzi leniwe życie, wygrzewając się w słońcu. Musiał to zrobić ze względu na swoje zdrowie, tak mu zalecili lekarze. Nie może jednak wytrzymać takiego stylu życia i chce coś z tym zrobić. Gdy nadarza się okazja postanawia kupić hotel.(wstecz)

 

109.Zaślepiony– Książę Orłow popada w niełaskę i za karę zostaje zesłany do Polski. Tutaj jego gosposią zostaje Antosia, biedna dziewczyna, która nie nadaje się by być służącą. Nic nie potrafi zrobić. Nie umie ani gotować, ani sprzątać. Prace te musi za nią wykonywać książę. Nie odsyła jej jednak, gdyż jest w niej zakochany. Gdy Antosia wywołuje pożar przez swoją nieuwagę – nie potrafiła zgasić zapałki - jest na krawędzi śmierci, książę pojmuje ją za żonę.(wstecz)

 

110.Szabas w gehennie– W tym dniu nikt nie cierpi nawet w takim miejscu jak piekło. Grzesznicy siedzą, grają w karty i snują opowieści. Próbują wymyślić sposób zwrócenia uwagi aniołów na swą dolę. W tym celu chcą otworzyć redakcję czasopisma, teatr czy stworzyć partię polityczną.(wstecz)

 

111.Ostatnie spojrzenie– Narrator chce zobaczyć swą byłą miłość przed śmiercią. W tym celu jedzie do domu pogrzebowego i spędza z nią chwilę sam na sam. Nie widział jej wiele miesięcy, lecz nigdy do niej nie zadzwonił, chociaż myślał o tym codziennie.(wstecz)

 

112.Śmierć Matuzalema– Najstarszy człowiek na ziemi odwiedza ze swą miłością Naamą piekło. Obraz życia na ziemi i w piekle. Tytułowe opowiadanie tego zbioru, który mam i bardzo wieloznaczne.(wstecz)

 

113.Rada- Moryc Pińczower jest bardzo zakochany w swojej żonie Tamarze. Gdy ta odchodzi od niego do Marka Lenchnera, pisarza i komunisty, uczucie jego jeszcze bardziej się wzmaga. Nie może ani spać, ani jeść. Po pewnym czasie Lechner z Tamarą, która jest jego kochanką i swą żoną Neszą jest zmuszony do opuszczenia swego mieszkania, gdyż nie płacił za czynsz. Zwraca się wówczas do Moryca, czy ten nie przyjmie ich do siebie. W ten oto sposób cała trójka zamieszkuje w jednym mieszkaniu. Historia kończy się w ten sposób, że Lechner wyjeżdża do ZSRR i ślad po nim ginie, Tamara umiera na raka, a Moryc zostaje sam z Neszą. „Uczucia są naszymi panami. Dopadają nas niczym złoczyńcy i szydzą z naszych postanowień” (wstecz)

114.Jeden dzień szczęścia- Fela Bialer umawia się listownie z generałem, a zarazem poetą Adamem Pacholskim. Robi to w ten sposób, gdyż jest dziewczyną nieśmiałą, brzydką i zakompleksioną. Nie ukończyła szkoły, nie ma męża chociaż wiele jej przyjaciółek w jej wieku ma rodziny i dzieci. Żyje marzeniami. Umawia się z poetą, którego w ogóle nie zna i nic jej z nim nie łączy oprócz jednego spojrzenia w kawiarni. Aby kupić sukienkę na to spotkanie zastawia złoty łańcuszek matki w lombardzie. Jest szczęśliwa i przeżywa mające nastąpić chwile. Adam zaprasza ją do swego mieszkania, gwałci i szybko pozbywa, gdyż ma się spotkać z ważnymi osobami. Uwiedziona w ten sposób Fela nie widząc dla siebie przyszłości podcina sobie żyły. Gdy mdleje z upływu krwi, nie widzi żołnierza przysłanego z bukietem róż, które przysłał jej Adam. (wstecz)

115.Więzy- Ruben Berger miał kobietę tak w nim zakochaną, że nijak nie mógł się od niej uwolnić. Zmieniał nawet mieszkanie, lecz nic to nie dało. Zawsze zdobywała jego adres. Kiedy była wściekła robiła mu takie awantury, że tylko gdy ją spoliczkował przychodziła do siebie i była normalna. Taka sytuacja miała miejsce, gdy pewnego razu udawał się do małego miasteczka. Musiał ją spoliczkować w pociągu przy pasażerach. Widziała to Bibliotekarka, która była jego prelegentką wprowadzającą na wykładzie. Ona też zrobiła mu awanturę w hotelu o spoliczkowanie kobiety. Ruben aby przywołać ją do porządku również i ją spoliczkował. (wstecz)

116.Wywiad- Młody autor ma przeprowadzić wywiad z osobistością, filozofem i eseistą doktorem Gabrielem Levantesem. Podczas tego wywiadu spotyka Machlę Krumbejn autorkę broszurki „Naga prawda”, w której jest zawarta poezja erotyczna. Autor spotyka się z młodą poetką aby nawiązać z nią romans. Nic z tego nie wychodzi, bo nie mają pokoju aby poznać się bliżej i ewentualnie pokochać. Po latach, po wojnie autor trafia na tą samą broszurkę, o której myślał, że była tylko jego fantazją w bibliotece Bodlejańskiej w Anglii. (wstecz)

117.Rozwód- Szmelke i Salka, prowadzili sklep na bazarze znajdującym się na Placu Urlycha, przyszli do rabina aby się rozwieść. Rozwodu zażądała Salka, bowiem uważała męża za głupca. Gdy obsługiwał w sklepie za długo danego klienta, złościła się na niego, gdyż uważała, że traci czas na rozmowę, a nie było z tego pieniędzy. Ona natomiast chciała szybko spławić takich klientów pod byle pretekstem , a obsługiwać tych, którzy coś kupują. Zazdrościła konkurencji, gdyż ta miała cały czas sklep pełen ludzi. Po rozwodzie Szmelke zostawił żonie sklep, sam ożenił się jeszcze raz i założył nowy sklep gdzie przez cały czas było pełno kupujących. Jego nowa żona wychwalała go pod niebiosa i uważała, że powinna całować ziemię, po której stąpa mąż. (wstecz)

118.Silna jak śmierć jest miłość- Szlachcic Chwalski był zakochany w mężatce hrabiance Alicji Lipskiej, której mąż był nałogowym alkoholikiem. Mimo licznych namów ze strony Chwalskiego, nie chciała opuszczać męża i odrzucała jego oświadczyny. Po śmierci Lipskiego przez cały rok był w żałobie zanim poślubiła swego ukochanego. Ten wyprawił wielkie wesele. Niestety, szczęście jego nie trwało długo. Alicja umarła. On, zaś z rozpaczy rozpił się. Pewnego razu rozkopał grób, zabrał jej szkielet ze sobą do domu. Tutaj zamknął się z nim w jej pokoju i nikogo do siebie nie wpuszczał. (wstecz)

119.Po co Hejszerik przyszedł na świat- Biedny Żyd Hejszerik opisał swoje życie w formie książki. Chcąc ją wydać oddaje do korekty, gdyż pisał z błędami i niegramatycznie. Sam zaś udaje się do Ziemi Świętej na pielgrzymkę. Korektora, któremu pisarz zlecił korektę nachodzi żona Hejszerika aby ten dał jej pieniądze, które mąż rzekomo zapłacił za korektę. Oczywiście jest to blaga, bo Hejszerik nigdy nie zapłacił za korektę, nie posiadał pieniędzy. Praca korektorska nigdy nie została dokończona, a Hejszerik w 1939 roku był nielegalnym kurierem. Ryzykował życie aby być posłańcem. Podczas jednej z misji  złapano go i zadręczono na śmierć. Całe jego życie było przygotowaniem do tej misji. (wstecz)

120.Wróg- Chajkin, pisarz uratowany z pogromu II wojny światowej, płynie do Ameryki statkiem z Argentyny. Podczas rejsu jest prześladowany przez rosłego hiszpańskiego kelnera. Gdy zamawiał coś do jedzenia ten stale podawał mu coś innego. Robił to w sposób wulgarny i trwało bardzo długo nim Chajkin uzyskał jakieś zamówione danie. Gdy pewnego razu pisarz wszedł na pokład zobaczył kelnera, z którym stoczył walkę. Było to ciało astralne kelnera. Mimo, że kelner był silniejszy to walkę przegrał, został wyrzucony przez Chajkina za burtę. Od tej pory szykany się skończyły, pisarza obsługiwał nowy kelner. (wstecz)

121.Spuścizna- Motełe pisarz poślubił Zinę kobietę znaną z urody, wraz z nią odziedziczył jej kochanka Raszkesa. Zina będąca bardzo kochliwą kobietą wkrótce znowu się zakochała, tym razem w komuniście Pozniku, z którym wyjechała do ZSRR. Motełe będący bardzo postępowym pisarzem nawrócił się na judaizm. Wszystko co do tej pory napisał opluł i spalił. Zina po latach wraca z ZSRR schorowana i zniszczona przez tamtejszy ustrój. Po wielu latach autor spotyka Motełe i Zinę razem w Izraelu. Przeżyli wojnę i holokaust. Motełe został rabinem. Odwiedzają go w hotelu prosząc by ten napisał wstęp do książki Raszkesa. „Prawda jest dostatecznie straszna” (wstecz)

122.W drodze do przytułku- „Bóg długo, ale w końcu zsyła karę” Cylka - sparaliżowana nierządnica, nie mając domu i nie wiedząc gdzie się podziać mieszka w przytułku. Mimo zawodu, który wykonywała, ma w miasteczku zwolenników, którzy ją odwiedzają i słuchają jej opowieści. Dzięki nim wiedzie w przytułku znośne życie, niczego jej nie brakuje, objada się łakociami. Niestety jej przekleństwa oraz historie jakie opowiada gorszą miasteczko. Część mieszkańców domaga się aby opuściła miasto. Rozpoczyna się walka zwolenników i przeciwników Cylki. W końcu musi opuścić miasto i spędzić resztę życia w przytułku w Lublinie. Do nowego miejsca zamieszkania wiezie ją Lajbusz, który po drodze zakochuje się w niej. Ucieka z Cylką zostawiając żonę i dzieci. Gdzie się udali nikt nie wie, gdyż nikt ich już nie spotkał. (wstecz)

123.Łoszykl- „Kobieta, jeśli jej dasz trochę szczęścia, przylgnie do Ciebie” „Do wszystkiego można się przyzwyczaić. Można żyć i kochać, mając wrzód w gardle. Z bólem zębów można tańczyć” Kilku więźniów wspomina, opowiada sobie ciekawostki z życia. Jednym z nich jest Icze Ślepiec, który opowiada o swej kochance zwanej Czerwoną Rejcełe. Ona to, nie tylko była jego kochanką, ale chciała być mu matką. Chciała nawet go ożenić, gdy tego nie chciał, wybierała mu kochanki. (wstecz)

124.Kieszeń- „Póki słowo nie wyjdzie z ust, usta są panem, lecz kiedy je opuści, samo staje się panem ust” Reb Amram Załkind był Żydem dworskim hrabiego Bronislawa Waleckiego. Był na jego usługach i prowadził jego wszystkie interesy również te finansowe. Gdy przebywał w Lipsku na targach załatwiał sprawy hrabiego przy okazji miał kupić jego córce biżuterię. Mając dużo wolnego czasu szwędał się po mieście. Wówczas został namówiony przez szatana aby spróbował miłości z prostytutką. W ostatniej chwili, gdy już z nią szedł wycofał się. Rzucił jej za fatygę kilka talarów. Po powrocie do domu Hrabia poprosił go, aby na ślubie jego córki z synem hrabiego Zamoyskiego, był na niby, trenerem dla niedźwiedzia, za którego będzie przebrany Żyd hrabiego Zamoyskiego. Taka propozycja jest dla niego poniżeniem. Aby nie narazić się na gniew swego pana pod pretekstem choroby opuszcza miasteczko i udaje się do Ziemi Świętej. Zawsze to było jego marzeniem. Wszystko co go spotkało Amram przypisuje swej grzesznej myśli o prostytutce. Dowodem tego ma być sen o kieszeni , która przypomniała mu gdzie stracił talary, z których się nie mógł rozliczyć. Pieniądze te stracił w czasie spotkania z ladacznicą. (wstecz)

125.Tajemnica- Stara kobieta opowiada historię swojego życia. Jako młodą dziewczynę z wielodzietnej rodziny wydano ją za starszego o 40 lat krawca. Będąc jego żoną została kochanką młodego czeladnika Motke. Zachodzi z nim w ciążę. Motke wyjeżdża do Warszawy aby tam otworzyć swój warsztat krawiecki. Po śmierci męża , a działo sie to przed II wojną światowa, kobieta wraz z córką zaproszona przez swego brata płynie do Ameryki i tutaj zostaje. Córka jej nie wie kto jest jej ojcem. Uważała, że był nim stary krawiec a nie czeladnik Motke. Tu, w Ameryce spotyka swego prawdziwego ojca i zostaje jego kochanką. (wstecz)

126.Grosiki na Raj- „Nie ma chwili bez nieszczęścia” W Lublinie żyli dwaj bracia, którzy prowadzili sklep tekstylny. Starszy brat Mendel – oddawał się modlitwie, a młodszy Joel prowadził sklep. Podobnie przedstawiał się podział zysków. Ten, który wszystko prowadził dostawał więcej. Pewnego razu odwiedziła starszego brata reb Mendela szwagierka Liza-Hads, zaprosiła go do swojego domu, tu wyznała mu, że mąż jej ma kochankę i został gojem. Przy okazji poczęstowała Mendela likierem, a że ten miał słabą głowę uległ wdziękom szwagierki. Od tej chwili nie mógł zaznać spokoju sumienia. On pobożny Żyd zgrzeszył. Udał się do swego rabina po pomoc. Wyznał mu swój grzech i został przy nim, gdyż tu czuł się najlepiej. (wstecz)

127.Konferencja- Opis zjazdu partii lewicowych w Warszawie w 1936 roku. Dzieje się to w hotelu gdzie oprócz męskich przedstawicieli w konferencji biorą udział trzy kobiety. Jedną z nich jest Flora aktorka i recytatorka. Wszyscy chcą namówić ją na randkę, a ta kocha się w hotelu z kapitalistą i przemysłowcem. (wstecz)

128.Cuda- „Opatrzność nie lubi odkrywać swych dróg i przywdziewa maskę przypadku. Gdy ktoś umie rozpoznać Jej działanie, przestaje mówić o wolnym wyborze.” Opowiadanie  o tym jak całe życie na pewnego Żyda spadały cuda, a on ich czasami nadużywał. Kierowały one jego życiem, a zaczęły się w chwili poboru do wojska. Został on odroczony. Później, gdy był na studiach został ulubieńcem bardzo wymagających profesorów. Dalej był wykładowcą w Niemczech i otaczało go wiele pięknych kobiet, które zostawały jego kochankami. Jedna z nich Gretel chciała wyjść za niego, bo mąż akurat umarł. Gdy zrozumiał, że jest dla niego za piękna i mogłaby się nim rozczarować zrywa z nią. Przechodzi piekło wojny i obozów koncentracyjnych, z którego cudem się ratuje. Teraz mieszka w Ameryce i żyje z odszkodowań wojennych. (wstecz)

129.Proces- Dwaj szlachcice Zbigniew Piorun i Adam Lech całe życie toczyli proces o kawałek gruntu, który stanowił granice między ich majątkami. Sprawa toczyła się tak długo, że jeden z nich Adam Lech tak zubożał, że nie posiadał pieniędzy na podroż do Warszawy, gdzie toczył się proces. Poprosił wówczas swego przeciwnika aby ten go wziął do swej karety, gdy udawał się na rozprawę. Podczas drogi pogodzili się i zostali przyjaciółmi. Z tej radości Piorun nie zawetował żadnej ustawy na Sejmie jaki się wówczas odbywał. Zawsze, czy była to potrzebna ustawa, czy nie i tak dawał veto. Na nic się jednak nie zdało przyjęcie danej ustawy, gdyż i tak niedługo przeprowadzono  rozbiór Polski.    „Zanim tłusty schudnie, chudy zdechnie” (wstecz)

130.Telefon w Jom Kippur- „Kiedy dobrze przyjrzysz się nie wierzącemu, czyż nie okaże się wierzący” Emigrant, chirurg szczękowy i dentysta opowiada swoje zdarzenie jakie go spotkało z jedną ze swych licznych kochanek Heleną. Była to namiętna miłość do czasu gdy mieszkała ona w Nowym Jorku. Po wyprowadzce zadzwoniła do niego jej córka, że matka umarła na skutek miłości do niego, a ona córka ją pomści. Po latach, gdy przebywał w mieście, gdzie się przeprowadziła zadzwonił na numer telefonu Heleny, chcąc sprawdzić czy odbierze córka. Telefon odebrała Helena. Skłamała specjalnie przed laty o swej śmierci aby zakończyć definitywnie swój romans. Teraz jest sama, mąż umarł, córka wyszła za mąż, a ona jest śmiertelnie chora na białaczkę. Nie chce jego odwiedzin. Mimo tego zakazu podjeżdża pod jej dom i widzi starą kobietę, w której rozpoznaje swą byłą kochankę. (wstecz)

131.Obcy- Reb Eliochum sidemdziesięciopięcio letni człowiek rozwodzi się ze swą żoną Blimełe, z którą przeżył razem pięćdziesiąt lat chcąc spędzić ostatnie lata w Ziemi Świętej i tam umrzeć. Daje żonie pieniądze i wolność, aby ta mogła wyjść ponownie za mąż. I tak się staje, ona wychodzi za mąż. A on będąc w Ziemi Świętej poślubia młodą dziewczynę, która zachodzi w ciążę i urodzi mu dziecko, ma nadzieję, że upragnionego przez niego syna. (wstecz)

132.Błąd- To wynik wyjścia za mąż Gneszy, córki reb Szachne. Człowiek, który został jej mężem całe życie potrafił tylko błaznować, był poza tym miły i nic więcej. Zorientowała się, że popełniła błąd gdy klamka zapadła, odbył się ślub. Chociaż ojciec przekonywał ją aby wzięła rozwód, odrzekła mu, że musi odpokutować to co zrobiła. Gdy wreszcie uwolniła się od swego brzemienia, umarł mąż. Popełniła znowu ten sam błąd po raz drugi. Ponownie wyszła za mąż i wzięła sobie nieodpowiedniego człowieka. (wstecz)

133.Zdumiony- Autor powróciwszy z wyjazdu, umawia się z nieznajomą kobietą Pesią, pracującą jako opiekunka do dzieci. Wplątuje się w jedną z licznych afer z kobietami. Mianowicie, idzie z nią do mieszkania gdzie Pesia opiekuje się dzieckiem, zostaje na noc, wybucha pożar w budynku, muszą opuścić mieszkanie, spotyka swą dawną wielbicielkę Terry Bickman. Po ugaszeniu pożaru wracają do mieszkania, lecz drzwi są zatrzaśnięte. Muszą udać się do mieszkania Terry. Po kilku miesiącach, gdy autor był w rozjazdach itd. znowu powraca sprawa Pesi. Dzwoniła Terry, że Pesia podcięła sobie żyły z rozpaczy, nie mając o nim wiadomości. Znowu lądują wszyscy w mieszkaniu Terry, gdzie jedzą obiad, jest wraz z nimi córka Pesi Halina. Jest ona antysemitką, wrogo usposobioną do matki. Z tej sytuacji najbardziej jest zdumiony autor, bo wciąż wydzwaniają do niego kobiety , a on ładuje się ciągle w takie niezręczne sytuacje. (wstecz)

134.Zjawa- Córka reb Pinchasa, wykładowcy w jeszywie, Cylka to prawdziwa piękność, nie posiada jednak posagu. Jej ojciec to biedny człowiek. Szczęście jego było wielkie, gdy przyjechał do Kraśnika studiować Jakir, syn bogatego Żyda. Zakochał się w jego córce i chciał ją wziąć za żonę. Spisano kontrakt ślubny i Jakir wyjechał. Ślad po nim zaginął. Po pewnym czasie przyjechała jego matka unieważnić kontrakt. Drugim kandydatem na męża był Ilisz, biedny student reb Pinchasa. On został mężem Cylki. Po ślubie, nocy poślubnej wyszło na jaw, że między małżonkami leżała zjawa Jakira. Ona uniemożliwiła miłość między młodymi. Była to tęsknota, melancholia za Jakirem, która stała się przeszkodą w ich związku. Biedna Celka udała się do księdza, ochrzciła i wstąpiła do klasztoru. (wstecz)

135.Starszyzna Chełma i klucz Genendł- Między Grunem Wołem, a jego żoną została zawarta umowa, jeśli on zacznie gadać głupstwa na zebraniu starszyzny ona wejdzie z kluczem w ręku. Pewnego razu gdy weszła z kluczem, Grunem tak się zdenerwował, że powiedział o umowie starszyźnie. Wówczas rada miasta uchwaliła, że gdy orzekną iż mówi prawdę Genendł, jego żona będzie przynosić im na posiedzenia ciastka i herbatę. Od tej chwili Genendł przestała przychodzić z kluczem bo żal jej było ciasteczek, a Grunem zasłynął jako twórca prawa. (wstecz)

136.Opowieść o trzech życzeniach- Szloma jego siostra Estera i ich przyjaciel Mosze wypowiedzieli swe życzenia do nieba w dzień Hoszana Raba, bo dowiedzieli się, że wówczas wypowiedziane spełnią się. Niebo niestety nie spełniło ich życzeń, tylko Strażnik Nocy wytłumaczył im, że chciały oszukać niebo i bez pracy otrzymać od niego dary. Muszą pracować całe życie wtedy na pewno marzenia się spełnią. I tak się stało. Estera była piękną kobietą i służyła swemu ludowi, Mosze zwany był Majmonidesem swych czasów, a Szloma został doradcą polskiego króla. „Na tych, którzy chcą się postarać, czekają wielkie cuda i wspaniale bogactwa – dla nich bramy nieba są zawsze otwarte.” (wstecz)

137.Gasnące płomyki- Mieszkańcy Biłgoraja modlili się o wyzdrowienie Ałtełe, lecz niestety nie doczekała Chanuki, zmarła. Ukazała się swojej babci we śnie, zapowiadając gaszenie lampek Chanukowych, jeżeli mieszkańcy miasta nie przyjdą na jej grób w to święto. Mają palić lampki na jej grobie, jeść placki, a dzieci grać w drejdla. (wstecz)

138.Mazł i Szlimazł czyli mleko lwicy- Dwa duchy Szczęście i Niepowodzenie założyły się, gdy Szczęście uszczęśliwi biednego człowieka, to drugi ma to zniszczyć w ciągu sekundy. Zakład wygrał duch Nieszczęścia, jednak wypił za dużo wiana zapomnienia i zasnął. Na to czekało tylko Szczęście by dokończyć swego dzieła pomocy człowiekowi. „Szczęście sprzyja ludziom pracowitym, uczciwym, szczerym i pomagającym innym. Człowiek, który ma takie zalety, zawsze ma szczęście.” (wstecz)

139.Dlaczego Noe wybrał gołąbkę- Gdy Bóg miał zesłać biblijny potop za grzechy ludzi, kazał Noemu zbudować Arkę i zabrać po sztuce każdego zwierzęcia. Wówczas każde z nich zaczęło się przechwalać dlaczego ono, a nie inne powinno być zabrane przez Noego. Tylko gołąbka siedziała cicho na gałęzi i się nie chwaliła co ma najlepszego. Dlatego została wybrana przez Noego na posłańca, by obleciała Ziemię po potopie.  (wstecz)

140.Koza Złate- Po ciężkim roku, kiedy brak było zarobku, zbliżała się Chanuka, kuśnierz Reuwen kazał swemu synowi Aronowi sprzedać kozę. W czasie drogi do miasta zerwała się straszna zamieć i Aron zabłądził. Schronił się przed śniegiem w kopcu siana. Śnieg padał cztery dni, Aron żywił się mlekiem kozy Złate. W ten sposób koza uratowała życie Aronowi i sobie, bo chłopak nie miał sumienia się z nią rozstać. (wstecz)

141.Wigilia Chanuki w Warszawie- Autor wspomina ten dzień kiedy mieszkał w Warszawie przy ulicy Krochmalnej 10 i uczęszczał do chederu. Prowadził go tam i z powrotem pomocnik nauczyciela. Niestety pewnego razu musiał wracać sam. Zgubił się i był to dla niego wielki dramat. (wstecz)

142.Głupcy z Chełma i durny karp- Karp uderzył przewodniczącego gminy w twarz ogonem, gdy ten pochylił sie nad korytem by go obejrzeć. Karp został oskarżony o obrazę przewodniczącego i skazany przez niego na utopienie w stawie. (wstecz)

143.Miasto zepsucia- Lot bratanek Abrahama zamieszkuje w Sodomie gdzie jest wziętym adwokatem wszelkich przestępców. Pewnego razu odwiedza go Abraham i swoim zachowaniem naraża go na kpiny mieszkańców. Ostrzega ich przed złym prowadzeniem bo inaczej Bóg ześle na nich karę. Lot pod wpływem tych słów opuszcza miasto, przy tym traci żonę zamienioną w słup soli gdy ogląda się za siebie wbrew zakazowi Boga. (wstecz)

144.Rabi Lejb i wiedźma Kunegunda- To osoby reprezentujące dobro i zło. On czynił dobro ona zło.  Kunegunda zakochała się w Lejbie i chciała wyjść za niego za mąż. W przeciwnym razie ukarze jego rodzinę. Do tego jednak nie doszło. Lejb zgodził się pozornie na ślub, wręczając wiedźmie medalion z zaklęciem zawładną nią i wysłał w odosobnienie do ruin Admah. „Od podziwu do miłości jest jeden krok.”; „Złe duchy są w głębi serca tchórzami.” (wstecz)

145.Papuga o imieniu Drejdł- Ptak ten przyleciał w wieczór Chanuki na okno autora i zamieszkał u niego na stałe pomimo poszukiwania jej właścicieli. Po latach okazało się, że jest własnością przyszłej żony syna. (wstecz)

146.Łemł i Cype-  Łemł poślubił jeszcze głupszą od siebie dziewczynę. Mimo tego, że nie miał dość rozumu to tak ją kochał, że nie mógł bez niej wytrzymać. Gdy pojechał uczyć się czytać i pisać szybko z tego zrezygnował, bo bardzo tęsknił za żoną. (wstecz)

147.Dzień, w którym się zgubiłem- Profesor Szlemiel to najbardziej roztargniony człowiek na świecie. Pewnego razu zapomniał, gdzie mieszka i nie wiedział jak wrócić do domu. Tylko dzięki pomocy przyjaciela udało mu się tam dotrzeć. (wstecz)

148.Menasze i Rachela- Takie imiona nosiła para niewidomych sierot, które wychowywały się w przytułku w Lublinie. Nie mogą bez siebie żyć i planują na przyszłość małżeństwo. Mimo, że nie widzą siebie to widzą wszystko oczyma wyobraźni. (wstecz)

149.O tym jak Szlemiel robił interesy- Stara koza, trąba gasząca pożar i sprzedaż nalewki na rynku to interesy Szlemiela. Mimo, że nic mu się nie udawało to miał kochającą żonę, która uważała go za mądrego człowieka. (wstecz)

150.Józef i koza- Opowieść o plemieniu Mazowszanów, na którego czele stał wódz o imieniu Wilk. Trzymał on w swoim plemieniu czarownicę Złą, której rad zasięgał w najważniejszych sprawach. Plemię każdego roku składało rzece Wiśle ofiarę w postaci młodej dziewicy. W tym roku wiedźma Zła wytypowała do niej córkę wodza dziewczynę o imieniu Koza. Od okrutnego losu uratował ją Józef nieznajomy wędrowiec. Wygrał on zakład z czarownicą, którego stawką było życie Kozy i ręka dziewczyny. (wstecz)

151.Wieczór Chanukowy w moim domu- Takie dni często się wspomina, są to niezapomniane chwile. Zachwyt nad płatkami śniegu, gra w drejdla i opowieści ojca. (wstecz)

152.Czyrczur i Pezyza- Pezyza to imię chochlika, a Czyrczur to imię świerszcza. Mieszkali oni w mieszkaniu za piecem. Kiedy trzeba było wyremontować piec musieli opuścić swą kryjówkę i znaleźli się na szerokim świecie. Poszukali sobie przyjaciół. Pezyza - Pazyza, a Czyrczur – Grylidę. Wszyscy razem zamieszkali  z powrotem za piecem, gdy przyszła zima. (wstecz)

153.Naftali gawędziarz i jego koń Sus- „Kiedy człowiek wykonuje swoją prace nie tylko dla pieniędzy, ale również z miłością, budzi też miłość w innych.” Naftali od młodych lat słuchał z ciekawością opowiadań. Zawsze prosił o to matkę. Później, gdy poszedł do chederu, nauczył się czytać, pasją jego stały się książki. Będąc młodzieńcem kupił konia, nazwał go Sus i zaczął jeździć po wioskach sprzedając książki. Na stare lata osiedlił się u reb Falika. Tam spisywał i drukował zasłyszane opowiadania, które często opowiadał dzieciom i dorosłym. „ W końcu, czym jest życie? Przyszłość jest nieznana – nie wiemy co przyniesie. Obecna chwila jest tylko mgnieniem, a przeszłość stanowi długą historię.” (wstecz)

154.Herszełe i Chanuka- Małżeństwo reb Izaaka z Krejndł byłoby udane, gdyby urodziła mu dziecko. Niestety miał wszystko oprócz tej jednej rzeczy. W wieczór Chanuki zjawił się u niego mały jelonek. Był on zapowiedzią syna, zgodnie z przepowiednią starego wędrowca, który pojawił się w majątku któregoś dnia. Na znak tego dnia jelonek dostał imię Chanuka i co rok pojawiał się w te święta. (wstecz)

155.O tym jak Szlemiel wybrał się do Warszawy- Szlemiel, który był z natury strasznym leniem zawsze marzył by zobaczyć Warszawę. Wreszcie się zdecydował i ruszył piechotą w jej kierunku. Niestety trzeba kiedyś odpocząć. Zdrzemnął się, by nie zabłądzić skierował buty w kierunku Warszawy. Dowcipny kowal przestawił buty, i tak oto Szlemiel wrócił tam skąd wyszedł. Nie uwierzył, że to, to samo miejsce skąd wyszedł, tylko podobne, do rodzinnego miasteczka. Zatem otrzymał pieniądze od gminy na utrzymanie rodziny „prawdziwego” Szlemiela, którego zgodził się zastąpić. (wstecz)

156.Niewolnik Eliasz- „Nawet czekając na cud, należy coś robić.” Tobiasz zarabiał na swą rodzinę przepisując Święte Zwoje, był skrybą. Gdy zachorował przestał władać ręką i głód zawitał do jego chaty. Wówczas Bóg zesłał mu niewolnika, by sprzedał go na placu i zarobił trochę pieniędzy. (wstecz)

157.Moc światła- Opowiadanie o tym jak dwoje dzieci uratowało się z ruin getta dzięki sile światła Chanukowego. Gdy wydawało się, że koniec ich jest bliski Dawid przyniósł kawałek świeczki, której światło wyzwoliło w Rebece moc dzięki, której pokonała drogę z ruin Warszawy do ziemi Izraela. (wstecz)

158.Dorastanie- Opowiadanie autora o tym, jakie marzenia i myśli ma człowiek w młodym wieku. Jednym z nich było pisanie opowiadań, które miał następnie wydawać jego kolega Fajwł. Niestety opowiadanie nie zostało dokończone i plan spalił na panewce. (wstecz)

159.Landtuch- Takie imię nosi demon, elf czy raczej duszek, który mieszka w domu i przywiązuje się tak do domowników, że pomaga im czasami w potrzebie. Tak, było w wypadku chorej wdowy, której ów stwór pomagał, by wraz z córką nie poszła do przytułku. (wstecz)

160.Ucel i jego córka Bieda- Ucel nie dość, że był biedny to jeszcze leniwy. Cały czas leżał i narzekał, jak to inni mają pieniądze, a on nie. Marzył przynajmniej o bogatym mężu dla swej córki Biedy. Niestety potrzebne były do tego dziewczynie nowe buty, by mogła pokazać się w świecie. Ucel pożyczył pieniądze i zamówił nowe buty dla córki. Niestety jeśli się nic nie robi człowiek tyje, buty nie pasowały i Ucel miał dług u szewca. Aby go spłacić poszedł do pracy wraz z córką. Bieda schudła, buty zrobiły się w sam raz i znalazła męża.  Ucel zaś, stał się tak pracowitym człowiekiem, że został dyrektorem towarzystwa dobroczynnego, które udzieliło mu kiedyś pożyczki. (wstecz)

161.Dziedzic-  „Gdyby było zbyt wiele cudów, ludzie za bardzo by na nich polegali.” Od Falika niegdyś bogatego kupca szczęście się odwróciło. Zmarła mu żona, spalił się sklep, a on sam zachorował. Przez biedę zmuszony został do sprzedania lampy chanukowej, ale chciał to zrobić po świętach Chanuki. Gdy ją zapalił w oknie w ten dzień zdarzył się cud. Odwiedził jego dom bogaty pan, który zapragnął kupić jego lampę. Dał mu na nią zaliczkę, przegrał w drejdla dużą sumę pieniędzy i odjechał. Kto to był? Nie wiadomo. (wstecz)

162.Ole i Trufa- Piękne opowiadanie o miłości dwóch listków, które nosiły imiona Ole i Trufa, które zostały na jesieni same na drzewie. Ole zakochał się w Trufie mimo jej wyglądu, żółtego koloru i pomarszczonej powierzchni liścia. Podtrzymywał ją stale na duchu podczas burzy i wiatru, aby trwała i nie spadała. Zdarzyło się jednak, że wiatr porwał Olego i Trufa została sama. Bardzo z tego powodu cierpiała. Błagała drzewo by oddał jej Olego. Gdy zasnęła po obudzeniu nie była już na drzewie. Wiatr poniósł ją na ziemię, gdzie spotkała Olego. Była bardzo szczęśliwa. Zrozumiała co to miłość. „ Miłość jest najwyższą i najdelikatniejszą ze wszystkich danych nam mocy... Dopóki się kochamy, pozostaniemy tu i żaden wiatr, deszcz ani burza nas nie zniszczy.” (wstecz)

163.Dalfunka, czyli kraj, gdzie bogacze żyją wiecznie- Załmen Typisz chciał żyć wiecznie, poradzono mu w Chełmie, by zamieszkał na jednym z przedmieść miasta. Tam bowiem żyli tylko biedacy i nędzarze, nie umarł żaden bogacz to znaczy, że tam żyją oni wiecznie. (wstecz)

164.Topiel i Tekla- By ułagodzić ducha rzeki chłopi wsi Wisłowka chcieli złożyć mu w ofierze dziecko. Jako, że córka Maćka, Tekla spodziewała się dziecka na Boże Narodzenie postanowiono, że będzie to, to dziecko. Za to Maciek miał dostać od chłopów prosiaka. Nic z ich planów nie wyszło, gdyż Tekla rzuciła się z rozpaczy do Wisły. Odebrano Maćkowi prosiaka, a on wraz z rodziną został zesłany na Syberię. (wstecz)

165.Chanuka w przytułku- Jakub opowiada historię swojego życia. Jak doszło do tego, że prowadzi takie życie i chodzi od przytułku do przytułku pomagając potrzebującym. Z rozkazu cara, jako Żyd, został wychowany przez chłopa, później wzięty do wojska skąd ucieka i wraca do domu. Po śmierci najbliższych rozpoczął obecne życie. (wstecz)

166.Chytry Todi i skąpy Lejzor- Biedak Todi wmówił miejscowemu bogaczowi Lejzorowi, że łyżka rodzi małe łyżeczki. Za każdym razem, gdy oddawał mu dużą łyżkę przynosił mu też małą, jako jej dziecko. Gdy ten z chciwości pożyczył mu świecznik mając nadzieję na małe świeczniki, przeliczył się . Todi sprzedał je, a pieniądze przeznaczył na żywność dla rodziny. Sprawa skończyła się pomyślnie, gdyż sędzia, którym był rabin przyjął tłumaczenie Todiego, że świeczniki umarły. (wstecz)

167.Straszna karczma- Na wzgórzu, obok wiatraka stała stara karczma należąca do wiedźmy Doboszowej i Lapituta, pół człowieka, pół diabła. Okradali oni podróżnych, którzy zabłądzili i zeszli z traktu do karczmy. Służącymi ich były trzy młode dziewczyny, które za sprawą czarów nie mogły od nich uciec. Pewnego razu zabłądziło do karczmy trzech młodzieńców. Byli to Herszł, Wełwł i Lejbł. Wiedźma pragnąć ich usidlić posypała przygotowane dla nich ciasto usypiającym zielem. Nic nie wyszło z planów rabunku, gdyż we śnie ukazała się jednemu z młodzieńców cała prawda o spisku. Obrysował wiedźmę i jej pomocnika czarodziejską kredą, która nie przepuszczała złych mocy. W ten oto sposób, karczma przestała być straszną, a służące znalazły mężów. (wstecz)

168.O kocie, który myślał, że jest psem i psie, który uważał, że jest kotem- Bieda to przyczyna tego, że Jan Skiba nie posiadał w domu lustra. Mimo jego braku wszyscy domownicy żyli w zgodzie. Pies udawał kota, a kot psa, gdyż nigdy nie widzieli swych postaci. Pewnego razu Jan nabył lustro na raty od wędrownego handlarza. Od tej pory w chacie zaczęło się zamieszanie. Pies i kot pogryzły się do krwi, zaś córki Jana zaczęły opuszczać się w domowych obowiązkach. Cały czas myślały tylko o swej urodzie. Gdy lustro zostało oddane. W chacie od razu  zapanowała zgoda i spokój. „Szklane lustro ukazuje jedynie powłokę cielesną. Prawdziwy obraz człowieka daje jego chęć pomagania sobie i swojej rodzinie i, w miarę możliwości, wszystkim ludziom, z którymi się styka. Takie lustro ukazuje prawdziwą duszę człowieka.”  (wstecz)

169.Sen Menaszego- Menasze to sierota mieszkający u wujka Mendlema. Pewnego razu, po kłótni z ciotką poszedł do lasu otaczającego wieś. Czując się samotny i opuszczony usiadł na polanie aby odpocząć i usnął. Śniło mu się, że jest w zamku gdzie przebywa cała jego rodzina oraz wszystko czym był otoczony w dzieciństwie, jego pamiątki oraz przeżycia. Ze snu wyrwała go dziewczyna Chanełe, zbierająca w lesie jagody. Menasze widział ją  już w zamku, w jednej z komnat, która była komnatą  przyszłości. (wstecz)

170.Taszlisz- Zegarmistrz Aron był oświeconym Żydem , miał piękną córkę o imieniu Fejgełe. Autor, który został przeznaczony przez ojca na rabina i nie mógł spotykać się z dziewczętami. On zaś śledził Fejgełe i pragnął z nią spotkania lecz gubiła go nieśmiałość. Gdy stracił nadzieję na rozmowę z nią. Los się odwrócił i Fajgełe sama znalazła pretekst aby go zagadnąć. Chciała by razem odmówili modlitwę taszlisz. (wstecz)

171.Czy dzieci są najlepszymi krytykami literackimi?- Bardzo dobre opowiadanie, raczej wskazówki o twórczości. Jak pisać, dla kogo, i co pisać. Trzeba pisać o swoich korzeniach, nie starać się pisać dzieła, bo one nigdy nie znajdują poklasku. Nie trzeba pisać o ideach bo je wszyscy znamy i taka książka jest miałka. Natomiast opisane małe zdarzenia, czy fakty one stają się wielkimi. „Prawdziwa opowieść może mieć rożne interpretacje, mnóstwo przesłań i góry komentarzy. Wydarzenia nigdy się nie starzeją, podczas gdy komentarze są często przestarzale już w chwili ich powstania.” (wstecz)

172.Ofiara- Stare, kochające się małżeństwo mieszkające na ulicy Krochmalnej w Warszawie postanowiło się rozwieść. Na ulicy zawrzało. Pytano, co się stało? Kobieta tak kochała swego męża, że postanowiła dać mu wolność, by ten spłodził jeszcze dzieci. Jego przyszłą żoną miała być młoda służąca, wiele lat młodsza od swego męża. Jak postanowili tak się stało. Odbył się rozwód, a później ślub tej dziwnej pary. (wstecz)

173.Dlaczego gęsi krzyczały- Nieznana kobieta przyniosła do rabina dwie nieżywe gęsi bez piór, przygotowane na szabas. Gdy uderzyło się jedną o drugą wydawały krzyk, nieznany odgłos. Kobieta przelękła się, że w gęsiach zamieszkały duchy i są nieczyste. Żona rabina, mądra kobieta doszła przyczyny tego hałasu. Kazała wyjąć tchawice gęsiom i wówczas krzyk się nie powtórzył. (wstecz)  

174.Zerwane zaręczyny- Ojciec przyszłej panny młodej, był tak wielkim skąpcem, że pod jego wpływem musiała wymuszać na narzeczonym prezenty. Tak go tym do siebie zraziła, że postanowił zerwać z nią zaręczyny. Przed rabinem wyznał, że obawia się, co stanie się po ślubie, gdy będzie już jego żoną. (wstecz)

175.Ponure pytanie- Pewnego razu w zimie przyszedł do rabina Żyd z pytaniem czy wolno mu spać ze zmarłą żoną. Mieszkał on w piwnicy gdzie były szczury i nie chciałby zwłoki leżące na podłodze pogryzły te zwierzęta. Na wieść o tym nastąpiło wielkie poruszenie wśród zebranych u rabina mężczyzn. Wszyscy rzucili się do pomocy. Przynieśli temu biedakowi żywność, pieniądze, ubranie. (wstecz)

176.Praczka- Stara kobieta nie chcąc być ciężarem dla swej rodziny prała u Żydów bieliznę. Pracę swą wykonywała nie dość, że perfekcyjnie to jeszcze nie brała więcej pieniędzy niż inne praczki. Gdy w zimie w Warszawie nastały straszne mrozy, praczka długo nie przychodziła z praniem, które wzięła. Obawiano się, że bielizna przepadła, a praczka umarła. Tak się nie stało, praczka po prostu zachorowała. Przy życiu trzymało ją to, że musi oddać wykonaną pracę. (wstecz)

177.Bardzo ważna Din Tora- Din Tora tak nazywa się sąd rabinacki. Spory, które rozstrzygał ojciec autora dotyczyły zazwyczaj niewielkich kwot pieniężnych, dlatego nie zarabiał on wiele przy ich rozstrzyganiu. Wielkie było zdziwienie, gdy pewnego razu wniesiono skargę dotyczącą poważnej kwoty pieniędzy. Wnieśli ją bogaci i światowi Żydzi, co widać było po ich sposobie zachowania, jak i ubraniu. Sprawa trwała długo, a obie strony raz się kłóciły, raz objadały różnymi specjałami i zabawiały się opowiadaniem anegdot. Rabin był już znużony tym procesem, bo chciał jak najprędzej wrócić do czytania świętych ksiąg. Odetchnął z ulgą, gdy sprawa miała się ku końcowi. Wydał werdykt nakazujący równy podział, gdyż zawsze był za kompromisem. Po procesie musiał wywietrzyć i wysprzątać mieszkanie by pozbyć się zapachów bogactwa i wielkiego świata. (wstecz)

178.Genealogia rodzinna- Jak to się stało, że ojciec i matka autora zostali ze sobą złączeni węzłem małżeńskim, z jakich pochodzili rodzin, dowiemy się z tego opowiadania.

(wstecz)

179.Po weselu- Po ślubie ojciec autora zamieszkał u teścia, lecz nie było to łatwe życie. Nie mógł znaleźć z nim wspólnego języka. Zgodnie ze zwyczajem po ośmiu latach musiał opuścić teścia i szukać nowego miejsca zamieszkania. Jak to się stało, że znalazł się w Radzyminie dowiemy się czytając to opowiadanie. (wstecz)

180.Do Warszawy- Dalsze losy rodziny, która długo nie zagrzała miejsca w Radzyminie. Powodem utraty tam posady przez ojca autora była zazdrość tamtejszego rabina o swoją żonę. Obcy człowiek, który objął tu stanowisko cieszył się u niej większym poważaniem niż swój własny mąż. (wstecz)

181.Przysięga- Kobieta przysięgała przed rabinem na zwój Tory, że nie zabrała pieniędzy. Niestety kłamała i tak dręczyło ją sumienie, że wróciła po pewnym czasie do rabina i przyznała się do grzechu. (wstecz)

182.Upominek purimowy- Cała rzecz poszła o to, że narzeczony przysłał w Purim narzeczonej szkatułkę, a w niej zdechłą mysz. Ona w odpowiedzi przysłała mu tort wypełniony odchodami. Wszystko to spowodowała ich wcześniejsza kłótnia. Ojciec autora rabin w ostrych słowach skarcił takie zachowanie i cała rzecz rozeszła się po „kościach”. (wstecz)

183.Samobójstwo- Taka straszna rzecz zdarzyła się w szabas na ulicy Krochmalnej w Warszawie. Młody szewc rozstał się z życiem, gdy nie mógł ukochanej dziewczyny. Co się z nim stało po śmierci tego próbuje dowiedzieć się od swojego ojca autor. (wstecz)

184.Do kraju Izraela- Msze Blecher blacharz z ulicy Krochmalnej zawsze dyskutował z rabinem na różne tematy związane z Talmudem, Mesjaszem. Zadawał trudne pytania. Pewnego dnia wraz z rodziną spakował się i wyjechał do Izraela. Na całej ulicy wszystkim się wydawało wówczas, że niedługo przyjdzie Odkupiciel. Niestety, długo Mosze nie wytrzymał w Ziemi Świętej. Biedował, nie mógł znaleźć pracy, głodował jadał ryż z wodą. Musiał wrócić do Warszawy. Długo tu jednak nie pozostał, dręczyła go tęsknota z ziemią Izraela. Pewnego razu nikt na ulicy Krochmalnej nie mógł go odnaleźć. Widocznie wrócił do Ziemi Świętej. (wstecz)

185.Dyspensa- Aby otrzymać rozwód i powtórnie zawrzeć małżeństwo trzeba zebrać 100 podpisów rabinów. Niektórzy zbierali je poprzez specjalnych agentów inni zbierali je osobiście. Tak było w przypadku jednego młodzieńca, który nie mogąc wytrzymać z żoną i jej rodziną sam zbierał potrzebne podpisy. Ożenił się z nowoczesną szaloną dziewczyną, która nie dość, że miała zmienny charakter to jeszcze go biła. (wstecz)

186.Sekret- Do rabina przyszła kobieta, którą na stare lata dręczyły wyrzuty sumienia. Teraz gdy wychowała dzieci i żyje w spokoju dręczy ją wspomnienie grzechu młodości. Gdy była młodą dziewczyną uwiódł ją robotnik z którym miała syna. Niemowlę zostawiła po urodzeniu na stopniach kościoła. Do dzisiaj dręczy ją myśl, że dziecko zostało wychowane na goja. Rabin wyznaczył jej pokutę zdejmując jej tym samym wielki ciężar z piersi. „Nawet to, co się wydaje złem, w końcu obróci się w dobro. W rzeczywistości zła nie ma”. (wstecz)

187.Testament- Co roku do rabina przychodził księgarz z ulicy Świętokrzyskiej w Warszawie by zmieniać swój testament. Ta ostatnia wola nie dotyczyła jednak podziału majątku, a tego w jaki sposób ma odbyć się jego pogrzeb aby był zgodny z nakazami Prawa. (wstecz)

188.Dzień uciech- Gdy ma się do dyspozycji niespodziewane pieniądze i jest się dzieckiem to świat wydaje się piękny. Można wówczas robić wszystko na co przyjdzie ochota. Tak uczynił bohater naszego opowiadania. Kupował słodycze, owoce, jeździł dorożką. W tym nawale uciech nie zmówił modlitwy i zaczął kłamać. Niestety jeden popełniony zły czyn popycha do następnego. (wstecz)

189.Sprzedawca- Jedynym towarem, który miał do zaoferowania było życie wieczne. Tak, tak. Pewien człowiek odwiedzał rabinów w Warszawie, najpierw zachwycał ich swoją wiedzą, a później chciał im sprzedać swój udział w przyszłym świecie. Ci, chcąc się go pozbyć z domu zawsze ofiarowali mu kilka rubli, a ten zadowolony, że wyłudził pieniądze szukał następnej ofiary. (wstecz)

190.Reb Chaim Gorszkower- To biedny Żyd, który był biedakiem i zawsze z nostalgią wspominał swoje rodzinne miasteczko Gorszków. W jego opowiadaniach miasteczko to jawiło się jako raj na ziemi, tam wszystko było cudowne i pachniało w niesamowity sposób. A to owoce, jedzenie, a to piękne były domy. Zachwytów nie było końca. Dzieci jego wyjechały do Nowego Jorku, on natomiast został sam w Warszawie. W czasie I wojny światowej, gdy miasto było w rękach Niemców i wszyscy cierpieli głód wówczas reb Chaim zaczął wspominać Warszawę sprzed wojny. W jego opowiadaniach ona jawiła się jako raj na ziemi podobnie jak kiedyś Gorszków. (wstecz)

191.Reb Mojsze Ba-ba-ba- Żyd o tym przezwisku przychodził do rabina porozmawiać o starych czasach. Był on ekspertem od dynastii chasydzkich i przez całe życie chciał być pobożnym Żydem, przestrzegać prawa i się modlić. (wstecz)

192.Trejtł- Tak nazywa się Żyd, który wędruje po świecie aby zbierać posag dla swoich córek. Jest to tylko pretekst bowiem córki jego już dawno wyszły za mąż, a on jako człowiek niezrównoważony  o tym nie wie , albo nie chce tego faktu przyjąć do wiadomości, bo inne fakty z podróży pamięta doskonale. (wstecz)

193.Zostaję poborcą- Gdy, poborca pieniędzy dla rabina za bardzo oszukuje ten nie ma z czego żyć. Tak było tym razem. Z konieczności autor opowiadania musiał zebrać pieniądze od ludzi. Niestety zdał sobie sprawę, że to zajęcie nie jest dla niego. (wstecz)

194.Moja siostra- Opowiadanie o siostrze autora o imieniu Hinda Estera i jej zaręczynach z synem reb Gedali. (wstecz)

195.Cud- Rabin radzymiński przepowiadał córce reba Matlesa, że urodzi żywego chłopca bez ingerencji lekarza. Gdy wreszcie urodziła chłopca wszyscy chasydzi myśleli, że urodziła siłami natury i jest to cud radzymińskiego rabina. Niestety, ona musiała być poddana operacji. (wstecz)

196.Reb Aszer, właściciel mleczarni- To wielki przyjaciel domu rodziny autora, jego dobry duch. Zawsze ratował całą rodzinę z opresji, nie tylko od głodu, lecz nawet kiedyś od spalenia mieszkania gdy zaprószyli ogień podczas świąt. (wstecz)

197.Proces- W domu rabina przy okazji sporu o majątek pojawił się rewolwer. O podział łupu kłócili się złodzieje , broń miała być straszakiem na ich pasera. (wstecz)

198.Wyprawa do dzikich krów- Dla chłopaka, który nigdy nie opuszczał ulicy Krochmalnej wyprawa poza Warszawę to niezwykłe wydarzenie. Wszystko jest wtedy fascynujące i wywołuje zdumienie. Łąka, rosnące na niej kwiaty, rzeka Wisła cały otaczający świat. Tak wszystkie te dziwy utkwiły autorowi w głowie, że postanowił uwiecznić to w swoim opowiadaniu. (wstecz)

199.Rozwod-  Mordechaj Meir właściciel sklepu tekstylnego, był nieuleczalnie chory, liczył już swoje dni. Kochał bardzo swoją żonę i postanowił przed śmiercią się z nią rozwieść, aby nie komplikować jej i swemu bratu życia. Według Prawa, bowiem po jego śmierci brat musiałby wziąć ją za żonę, gdyż byli bezdzietnym małżeństwem. (wstecz)

200.Wolf, handlarz węglem- Żona rabina była kobietą, która miała melancholijny charakter, ludzie zaś odbierali ją jako wyniosłą damę. Wolf, zaś to człowiek wulgarny dziki dla ludzi. Nawet w czasie świąt nie zmieniał swojego zachowania. Żona rabina nie lubiła takich ludzi, bo dla niej święto zwłaszcza rocznica zburzenia Świątyni to dzień postu i smutku. (wstecz)

201.Ten mały- Wnuk rabina z Kozienic, choć nie był tak sławny jak on to był dobrym rabinem dla kobiet i cechowała go pogoda ducha. Jego synowie zaś to skąpcy, którzy szukają kogoś, kto podaruje im kilka rubli. Niestety, rabin ożenił się powtórnie ze starą kobietą, wdową po rabinie i tu zaczęły się kłopoty. Żona jego była chytrą i skąpą kobietą, co wpływało na niego niekorzystnie, bo wkrótce zmarł. „Jeden chciwiec nie może znieść obok siebie drugiego” (wstecz)

202.Atłasowy płaszcz- Kiedy człowiek za bardzo przywiązuje się do świata materialnego i na niego za bardzo liczy, zawsze może coś pójść nie tak. Podobnie stało się tym razem. Gdy autor dostał na Pesach nowe ubranie i myślał, że pochwali się nim w domu modlitwy i nauki to wszystko prawie się udało, gdyby nie to, że zabrakło światła i modlitwę trzeba było zmówić w innym miejscu gdzie nikt go nie znał. (wstecz)

203.Chłopiec-filozof- W kuchni domu rodzinnego brat Joszua i matka zawsze prowadzili uczone dysputy na różne tematy. Najczęściej mówiono o stworzeniu świata czemu był przeciwny ojciec, gdyż dla niego wszystko stworzył Bóg. Autor zaś przysłuchiwał się tym rozmowom z uwagą. (wstecz)

204.Wujek Mendel- Dowiadujemy się o dwóch wujkach autora. Mendel to skąpiec i dziwak oraz Eli cioteczny brat zwany wujkiem, który opowiada o domu i urzędzie dziadka w Biłgoraju. (wstecz)

205.Moi koledzy w chederze- Piękne opowiadanie o przyjaźni w młodych latach, kiedy autor uczył się, i musiał znajdować sobie przyjaciół. Miał z tym trudności i kłopoty, bo nie schlebiał lizusom i siłaczom. Miał ponadto swoje wyobrażenie na temat przyjaźni. (wstecz)

206.Strzał w Sarajewie- Wraz z przeprowadzką do nowego mieszkania na Krochmalną 12, wiąże się wybuch I Wojny Światowej. Nowe mieszkanie było wygodniejsze, posiadało ubikację w środku, w kuchni kuchenkę gazową cały luksus. Niestety trzeba było za nie więcej płacić. Po wybuchu wojny coraz trudniej było znaleźć pieniądze na żywność i czynsz. (wstecz)

207.Rekrut- Brat Joszua autora musi zgłosić się do wojska w Tomaszowie. Jedzie tam i ślad po nim ginie. Pewnego razu zjawia się niespodziewanie i sprawa się wyjaśnia. Zdezerterował i dlatego musi się ukrywać. (wstecz)

208.Studio- Brat Joszua zapisuje się na studia artystyczne. Autor często odwiedzał brata w jego mieszkaniu. Poznawał tam przyjaciół brata z kręgów inteligenckich. Byli to oczywiście Żydzi, a tak różniący się od tych, którzy przychodzili do nich do domu. (wstecz)

209.Głód- Wojna ukazuje swe oblicza, pokazuje, że  rabini są niepotrzebni, zbędni, nie mogą zarobić na swoje utrzymanie.Nikt się nie rozwodzi, nikt się nie sądzi, a spory religijne są rozstrzygane za darmo. Głód staje się codziennym towarzyszem, oprócz tego ostra zima daje się we znaki, całe mieszkanie jest wyziębione. Ojciec autora pije cienką herbatę, pali machorkę  i czyta Torę. (wstecz)

210.Próżne nadzieje- W czasie wojny gdy Niemcy zajęli Warszawę wszystkim się wydawało, że zostanie do nich przyłączona. Z Niemiec przyjechali rabini by o tym dyskutować. Rabini Warszawscy nie dali się  przyłączyć, zostali neutralni, czekali na rozwój wypadków. Mimo nacisków władz byli w oczekiwaniu co przyniesie czas. (wstecz)

211.Książka- W czasie tych trudnych dni, odwiedził dom rabina, syn brata, który był w niemieckim wojsku. Dzięki tym odwiedzinom rodzina otrzymała 50 marek, potrzebna na żywność. Nie wszystkie pieniądze zostały przeznaczone na ten cel. W tajemnicy przed żoną, rabin przeznaczył część pieniędzy na wydanie swej książki. W tym czasie zachorował brat autora Mojsze na tyfus. On z matką musieli poddać się dezynfekcji w szpitalu. Tam zakosztował niekoszernej kuchni. (wstecz)

212.Wiza- Z powodu głodu autor wraz z bratem i matką udają się do Biłgoraja, do rodziny dziadka żeby tam przetrwać te złe czasy. Jednak jest to strefa austriacka i trzeba posiadać wizę. (wstecz)

213.Podróż- Opis drogi do Biłgoraja. Dworzec Wileński. Pociąg. Granica. Nic dodać nic ująć. (wstecz)

214.Biłgoraj- Już w pociągu zostaje rozpoznana matka autora Batszeba, a później powitanie w domu. (wstecz)

215.Rodzina-  Wuj Józef  biłgorajski rabin, despota. Druga żona Sara. Obecną była Jenteł trzecia z kolei, dalej córka Fryda i tak dalej i dalej opis rodziny. Trzeba przeczytać jeśli chcesz się dowiedzieć tych wszystkich powiązań. (wstecz)

216.Ciotka Jenteł- „Co możesz zabrać do grobu, jeśli nie uczynki” Opowiada o swoich zmarłych mężach, a miał ich dwóch. Natomiast ciotka Brocha, krawcowa lubuje się w opowiadaniu tragicznych zdarzeń zwłaszcza z okresu epidemii cholery. (wstecz)

217.Stary judaizm- Biłgoraj leżący daleko od torów kolejowych, tym samym od cywilizacji był także daleko z tyłu od nowych obrzędów judaizmu. Tutaj ludzie zachowali dawne tradycje i obrządki jakich autor nie widział w Warszawie. Poznał nowoczesnego Żyda zegarmistrza Todrosa, zachorował na tyfus i nie mógł znaleźć żadnej świeckiej książki jak słownik rosyjski. (wstecz)

218.Zima w Biłgoraju- Tu życie toczy się normalnie mimo rewolucji rosyjskiej. Wuj Józef niezmiennie budzi się w nocy i chce zapalić papierosa czym budzi cały dom. Autor ze zdziwieniem odkrywa płeć odmienną, i nie może zwalczyć pragnień z tym związanych. (wstecz)

219.Nowi przyjaciele- Wreszcie do Biłgoraja przychodzi powiew nowego wraz z trzema rodzinami przybyłymi z Rosji. Autor przy pomocy Mottela Szura poznaje język hebrajski, pisze w nim wiersz i ściąga na siebie za to potępienie chasydów.  Uczy się zacięcie fizyki oraz poznaje jedynych gimnazjalistów żydowskich Notte Szwerdszarfa i Meir Hadaza. (wstecz)

220.Nowy powiew- Spinoza ze swymi ideami „Bóg jest istotą o nieskończonej ilości atrybutów, ... boskość musi rządzić się swymi prawami,... nie ma wolnej woli, nie ma absolutnej moralności i celowości” fascynuje i oszałamia autora. Może pod wpływem tych myśli zgadza się uczyć hebrajskiego chłopców i dziewczęta, choć jest nieśmiałym człowiekiem. (wstecz)